________________
દાસી લીલાવતી ભણી, ભાંગે તે સઘળે ભેદ હૈ. ન સાંભળી ક્રોધાતુર થઇ, ઉપચિત્તમાં બહુ ખેદ છે. નશ૦ ૧૧ રાણી પ્રતે મહિપત કહે, કેણે દુહવ્યા તુમને આજ હો. નવ બહુ મૂલા તમે બેરખા, કેમ કીધાં કળાવતી કાજ હે. ૧૦ થી ૧૨ મેં ન ઘડાવ્યા બેરખા, તસ ખબર નહિ મુજ કાય છે. ન૦ પૂછી નિરતિ કરે તુમે, સુણી લીલાવતી તિહાં જાય છે. નવ શી ૧૩ રાય છાને ઉભે રહ્યો, તવ પૂછે લીલાવતી તેહ હે નવ સાચું કહે બાઈ કળાવતી, કેણે દીધાં બેરખાં એહ હે. ૧૦ શ૦૧૪ હું ઘણી જેહને વાલહી, તેણે મેલ્યા મુજને એહ છે. ૧૦ રાત દિવસ મુજ સાંભરે, પણ ભાઇન રહ્યો તેહ હે. નશી૧૫ રાજા ક્રોધાતુર થયે, સુણી કળાવતીનાં વચન્ન હો. ન.. પ્રીતિ પૂરવલા પુરૂષશું, મૂક્યા એ તેણે પ્રચ્છન્ન હે ન શી-૧૬, કેલ દીયે લીલાવતી ભણું, દોય બેરખાં સેંતી બાંહ હે નવ છેદાવી તુજને દીઉં, સુણ પામી પરમ ઉલ્લાસ હે નશી૧૭
ઢાળ બીજી રાય હુકમ એહ કર્યોજી, ચંડાળને તેણુ વાર; કળાવતી કર કાપીનેજી, આણી દ્યો એણુવાર; સુણ ગુણરે પ્રાણી, કર્મ તણા ફળ એહ. ૧ જન્માંતર જીવે છે, આ ઉદય સહિ તેહ;
સુણ ગુણ રે પ્રાણી કર્મ, ૨ સાંભળી અંત્યજ થરહજી, ચંડાળીને કહે તેહ; રાય હુકમ રૂડે નહિં, મૂકી નગરી એહ. સુણ, કર્મ૦ ૩.
