________________
સાગરથી અધિક ગંભીર,
સેવ્યો- આ ભવન તીર. સેવે સુરનર કડાકોડ,
કરમનણાં મંદ નાખે મોડ. મન૪ ભેટયો ભાવે વિમલજિણંદ,
મુજમન વાળે પરમ આનંદ. વિમલવિજય વાચકનો શિષ્ય,
રામ કહે મુજ પૂરો જગીશ. મન૦ ૫
૧૪ શ્રી અનંતજિન સ્તવન
(રાગ : મારા નાથજી રે લે...) અરદાસ અમારી દિલમેં ધારી સાંભળે રે ,
પ્રભુજી પ્રાણ પિયારા લે. હિત નજરે નિહાળી, ટાળી મનનો આમળો રે લ. પ્રભુ જે પાલવ વળગ્યા અળગા તે તો કિમ હોશે રે લો. આસંગે હળિયા મળિયા તે તો ચાહશે રે લો, પ્રભુ, ૧લે મોટી ઠકુરાઈ વળી ચતુરાઈ તાહરી રે લો, દેખી સવિશેષી વાધી દિલમાં માહરી રે લો, તુમ પાખે બીજાશું તે દિલ ગાઠે નહિં રે લે, સુરતરૂને છોડી બાવળ સેવે કુણ કહી રે લે. પ્રભુત્ર ૨ જોવા તુજ દરિસણ ખિણખિણ તરસે આંખડી રે લે, હું ધ્યાઉં ઉડી આવું પાવું પાખડી રે લે, સેવક ગુણ જોશે પરસન હશે તે સહી રે , પામીને અતં સર મુજને વિસરશો નહિ રે લો. પ્રભુ ૩
૧૨
