________________
521
॥७॥ अगुरु लघु अवगाहने रे, कीयो सादि अनंत निवास; मोहराय मल्ल मूळशुं रे, तन मन सुखनो होय नाश रे. त० ॥८॥ तुम सुख ओक प्रदेशY रे, नवि मावे लोकाकाश; तो अमने सुखिया करो रे, अमे धरीये तुमारी आश रे. अ० ॥६॥ अक्षय खजानो नाथनो रे, में दीठो गुरु उपदेश; लालच लागी साहेबा रे, नवी भजीये कुमतिनो लेश रे. न० ॥१०॥ म्होटानो जे आशरो, तेथी पामीये लील विलास; द्रव्य भाव शत्रु हणी रे, शुभवीर सदा सुख वास रे. शु० ॥११॥
(कळश) ओगणीश ओके वरस छेके, पूर्णीमा श्रावण वरो; में थुण्यों लायक विश्वनायक, वर्धमान जिनेश्वरो; सवेंग रंग तरंग झीले, जसविजय समता धरो; शुभ विजय पंडित चरण सेवक, वीर विजयो जय करो. ॥१२।। (32) श्री महावीर स्वामीना चतुर्थ सत्तावीश भवनुं स्तवन
(ढा. १) (माझं मन मोमु रे श्री सिद्धाचले रे. देशी) पेला ते समरुं पास, शंखेश्वरो रे, वली शारद सुखकंद; निज गुरु केरा रे, चरण कमल नमुं रे, थुणशुं वीर जिणंद; भवी तमे सुणजो रे, सत्तावीश भव मोटकारे. ॥१॥ नयसार नामे रे, अपर विदेहमां रे, महिपतिने आदेश; काष्ट लेवा नर वन गयो परिकरे रे, गिरि गहवने प्रदेश. भ० ॥२॥ आहार वेलाये रसवती निपनी रे, दान रुचि चित्त लाय; अतिथि जुओ रे इण अवसरे रे, धरी अंतरथी भाव भ० ॥३॥ पुण्य संयोगे रे, मुनिवर आवीयारे, मार्ग भूल्या छे तेह; निरखी चिंते रे, धन्य मुज जे भाग्यने रे, रोमांचित थयो देह. भ० ॥४॥ निरवद्य आहार देइने इम कहे रे, निस्तारो मुज स्वाम; योग्य जाणीने मुनि दीये देशना रे, समकित लह्यो अभिराम. भ० ॥५॥ मार्ग देखाडीने वांदिने वल्यो रे, समरंतो नवकार; देवगुरु धर्म तत्त्वने आदरी रे, शाश्वतो सुख दातार. भ० ॥६॥ पहेले भवे इम धर्म आराधीने रे, सौधर्मे थयो देव; ओक पल्योपम आउखुं भोगवी रे, बीजे भवे स्वयमेव. भ० ॥७॥ त्रीजे भव चक्रि भरतेसरु रे, तस हुओ मारिची कुमार, प्रभु वचनामृत सांभळी रंगथी रे, दीक्षित थयो अणगार. भ० ॥८॥
(ढा. २) (चतुर सनेही मोहना देशी) अेक दिन ग्रीष्म कालमां, विचरंतो ओकांकी रे; अलगो स्वामी थकी रहे, ज्ञानमदे अति छाकी रे. त्रीजो भव भवि
