________________
481
( 21 ) नरक दुःख वर्णन गर्भित श्री आदिनाथ जिन विनति
(हो) आदि जिणंद जुहारीओ आणी अधिक उल्लास, मन वचन काया शुद्ध शुं, कीजे नित्य अरदास ||१|| नरक तणां दुःख दोहिला, में सहियां वार अनंत, वर्णवुं तेह किणी परे, जाणे सवि भगवंत. ॥ २॥ करम कठोर उपाईने, पहोत्या नरक निवास, वेदन तीन प्रकारनी, सहत अनंत दुःख राश. ॥३॥
( ढा. १ ) ( राग : अमका ते वादळ ) आदिसर अवधारिओ, दास तणी अरदास रे, नरक तणी गति वारिओ, दीजे चरणमां वास रे,...||१|| शितल योनिमां उपन्यो, बलति भूमि वसंतो रे, तीखी तीखी सुचिका, उपरे पाय ठवंतो रे... ॥ २ ॥ सहित दुर्गंधि कलेवरा, चाले परू प्रवाह रे, वसवुं तेहमां अहोनिशे, उठे अधिको दाह रे ... ॥ ३ ॥ दिन हिन अति दुःखिया, देखे परमा धामी रे, हा हा! केम छुटशुं, कवण दशा में पामी रे...।। ४ ।। हसी हसी पाप समाचरे, न गणे भय परलोक रे, फळ भोगवतां जीवडो, फोगट कां करे शोक रे... ॥५॥ खोटी कमाई आपणी, शुंहोये पछताये रे, वावे बीज करीरनुं, आंबा ते किम खाय रे
(ढा . २ ) ( राग : इन्द्रभूति अवसर लही रे ) मुद्गर कर लही लोहनारे, उठे असुर हाथरे, पापी पिडा नवि लहेरे; भांजी करे चकचूर रे; प्रभुजी ! मया करो! जिम न लहुं गति तेहोरे, जब ते हैये सांभरे रे, तव कंपे मुज देहो रे, प्रभुजी० ||१|| नदी वैतरणी ते करे रे, अति विषमो पंथ जास, ताता तरुआ जळ भळी रे, तामे झबोळे तास रे. प्र० ॥२॥ तेल उकाळी आकरो रे; कुंभीमां भरे देह; जे पशुमांस पकावतो रे, पामे तस फळ अह रे. प्र० || ३ || बटाटा कांदा गुलर भखे रे, रींगण मुळा अ शाक, दारुण वेदन अ सहेरे, रसना रसनो विपाक रे. प्र० ||४|| छाया जाणी तरु तळे रे, ते जाये निरधार, उपर छत्र झाझी पडे रे, जाणे खड्गनी धार रे. प्र० ॥ ५ ॥ नासी गिरि कंदर गयोरे, तनु धरी अधिक प्रचंड, व्रजशिला, मस्तक पडे रे, भांजी करे शत खंड रे. प्र० || ६ || भार घणो गाडे भरे रे, जोतरी दीओ तस खंध, वेलुमांही चलावतारे, तूटे तननी संध रे. प्र० ||७||
39.
