________________
478
भांजवाए, महादुर्दान्त ए चक्र; व्रत नियम० २ नृप पण सन्मुख निकव्योए, युद्ध करणने काज; विकळ चित्तथी थयोए, इम रही तेलीनी लाज | व्रत नियम०।३। हालीने आठम दिनेए, दीधुं मुहूर्त ततकाल; तेणे पण एम कह्युए, खेडीश हळ हुं काल । व्रत नियम०।४। कोपे भराणो भूपतिए, इण अवसर तिहां मेह; वरसण लाग्यो घणुंए, खेड न थावे हेव । व्रत नियम०।५। त्रणे अखंड व्रत पालतीए, पुण्य अतोलथी तेह; मरण पामी स्वर्गे गयाए, छठे देवलोके जेह । व्रत नियम०।६। चौद सागरनु आवखुंए, उपना ते ततखेव; हवे शेठ उपनाए, बारमे देवलोके देव । व्रत नियम०।७। मैत्री थई ते च्यारनेए, श्रेष्ठी सुरने ताम; कहे त्रण देवताए, प्रतिबोधजो अम स्वाम । व्रत नियम०|८| ते पण अंगीकरे तदाए, अनुक्रमे चविया तेह; उपन्या भिन्न देशमाए, नरपति कुलमां तेह । व्रत नियम०।६। धीर वीर हीर नामथीए, देश धणी वडराय; थया व्रत दृढ थकीए, बहु नृप प्रणमे पाय | व्रत नियम०।१०।
(ढाळ ५) (राग : ते दिन क्यारे आवशे) धीरपुर एक शेठने, पर्व दिने व्यवहार; करतां लाभ घणो होवे, लोकने अचरिजकार, अन्यदिने हानिपण, होये पुण्य प्रमाण; एक दिने पूछे ज्ञानीने, पूर्व भव मंडाण, ।१। ज्ञानी कहेसुण परभवे, निर्धन पण व्रतराग; आराधिने पर्व तिथि, आरंभनो त्याग; अन्य दिने तुमे कीधो, सहेजे पण व्रतभंग; तिणे ए कर्म बंधाणा, सांभळो ए कंत,।२। सांभळी ते सह कुटुंबशुं, पाळे व्रत निरमाय; बीज प्रमुख आराधे, सविशेष सुखदाय; ग्राहक पण बहु आवे अर्थे, थावे लाभ अपार; विधासी बहु लोकथी, थयो कोटी सरदार । ३। निजकुल शोषक वाणीआ, जाणो आ जगत प्रसिद्ध; तेणे जई रायने वाणीए, इणी परे चुगली कीध, इणे कोटी निधान लाधो, ते स्वामीनो होय, लोक; नरपति पूछे शेठने, वात कहो सहु कोय, । ४। शेठ कहे सुणो नरपति, महारे छे पच्चखाण; स्थूल मृषावादने वळी, स्थूल अदत्तादान, गुरु पासे व्रत आदर्यु, ते पालुं निरमाय; पिशुन वणिक कहे स्वामी ए, धर्मी धूतारो थाय । ५। तस वचने करी तेहना, द्रव्य तणो अपहार; करीने भूपति राचे, पुत्र सहित निजद्वार; राजद्वारे रह्यो चिंतवे, आज लयो में कष्ट; पण आज पंचमी तिथि तिणे, लाभ होई