________________
476
सेवक, विनय विजय वाचक कहे, छ आवष्यक जे आराधे, तेह शिव संपदा लहे, १
(20) षट्पर्वी माहात्म्यनुं स्तवन ढाळ ६ (ढाळ १) (पुन्य प्रशंसीए--देशी) श्री गुरुपद पंकज नमीरे, भालुं पर्व विचार; आगळ चरित्रने प्रकरणेरे, भाख्यो जेम प्रकारोरे। भवियण सांभळो । १। निद्रा विकथा टाळीरे, मुकी आमळो-ए आंकणी० चरम जिणंद चोवीशमारे, राजग्रही उद्यान; गौतम उद्देशी कहेरे, जिनपति श्री वर्धमानरे। भवि०।२। पक्षमां षट् तिथी पाळीएरे, आरंभादिक त्याग; मासमां षट्पर्वी तिथीरे, पोसह केरा लागरे । भवि०।३। दुविध धर्म आराधवारे, बीज ते अति मनोहार; पंचमी नाण आराधवारे, अष्टमी कर्मक्षयकाररे । भवि०।४। अग्यारस चौदश तिथीरे, अंग पूर्वने काज; आराधी शुभ धर्मनेरे, पामो अविचळ राजरे,। भवि०।५। धनेश्वर प्रमुखे यथारे, पर्व आराध्यारे एह; पाम्या अव्याबाधनेरे, जिन गुण ऋद्धि वरेहरे । भवि०।६। गौतम पुछे वीरनेरे, कहो तेनो अधिकार; सांभळी पर्व आराधवारे, आदर होय अपाररे । भवि०।७।
(ढाळ २) (एकवीसानी--ए देशी) धनपुरमारे, शेठ धनेश्वर शुभमति, शुद्ध श्रावकरे, पर्व तिथे पोसह व्रती; धनश्री तसरे, पली नाम सोहामणो, धनसार सुतरे, तेहज जन्मनो कामणो-त्रोटक० कामणो निजहित कारण माटे, शेठजी आठम दिने, लही पोषह शून्य घरमां, रह्या काउसग्ग स्थिर मने; इण अवसरे सोहम इंदो, बेठो निजसुर पर्षदा, करे प्रशंसा शेठनी एम, सांभळे सहुसुर तदा । २ जो चळावेरे, सुरपति जइने आपही, पण शेठजीरे, पोषहमांहि चळे नहि; इम नीसुणीरे, मिथ्यात्वी एक चिंतवे, हुं चळावू रे, जईने हरकोई कौतुके,-त्रोटक० ३ शेठना मित्रनुं रूप करीने, कोटी सुवर्णनो ढग करी, कहे ल्यो ए शेठ तो पण, नवि चळ्या जेम सुरगिरि; पछी पत्नी रूप करीने, आलिंगनादिक बहु करे, अनुकूल उपसर्गे तो पण शेठजी, ध्यान अधिकेरूं धरे,। ४ करे बिहामणुं रे, ताप प्रमुख देखाडतो, नारीने सुतरे आवी एणी पेरे भाखतो; पारो पोषहरे, अवसर तुमचो बहु थयो, तव शेठजीरे, चिंतवे काल केतो गयो,-त्रोटक० ५ सज्झायने