________________
473
कह्यो, पांच करता उपवास, ते तो पामे ज्ञान पांच भला, करतां त्रिभुवन उजवास. सुण० ५ चौदश तप विधि शुं करे, चौद पूरव होय धार, अगियारस अकादशी, करतां लहीजे शिवसार, सुण० ६ अठ्ठम तप आराधतां, जीव न फरे इण संसार, अम अनेक फल तप तणां, कहतां वली न आवे पार सुण० ७ मन वचन काया ओ करी, तप करे जे नरनारी, अनंत भवना पापथी, जीवडो पामे दुःख निरधार सुण० ८ तप हुंती पापी तर्या, निष्तपिया अर्जुन माली, तप हुंति दिन अकमें, शिव पाम्या गज सुकुमाळ. सुण० ६ तपना फल सुत्रे कह्यां, पच्चखाण तणा दश भेद, अवर पण छे घणा, करतां छेदे तिन वेद, सुण० १०
(कळश) पच्चक्खाण दश विध फल प्ररुपयां, महावीर जिन देव ओ, जे करे भवियण तप अखंडीत, तास सुरपद सेव ओ. १ संवत विधु गुण अध शशी, वळी पोष शुद दशमी दिने, पदम रंग वाचक शिष्य गणि, रामचंद तप विधि भणे. २
(19) श्री छ आवष्यकनी ढाळो-६ चोवीसे जिनवर नमुं, चतुर चेतना काज, आवष्यक जिणे उपदिश्या, ते थुणश्युं जिनराज. १ आवष्यक आराधिओ, दिवस प्रत्ये दोय वार, दुरित दोष दुरे टले, जे आतम उपकार. २ सामायिक चउवीसथ्यो, वंदन पडिक्कमणेण, काउस्सग्ग पच्चक्खाण कर, आतम निर्मल ओण. ३ झेर जाय जीम जांगुली, मंत्र तणे महिमाय, तेम आवष्यक आदरे, पातक दूर पलाय. ४ भार तजी जिम भारवहु, हेजे हलवो थाय. अतिचार आलोवतां, जन्म दोष तिम जाय. ५
(ढा. १) (राग : आवो आवो देव मारा) पेलू सामयिक करो रे, आणी समता भाव; राग द्वेष दूरे करो रे, आतम अह स्वभाव रे. प्राणी समता छे गुण गेह, ओ तो अभिनव अमृत मेह रे प्राणी. स० १ आपे आप विचारीले रे, रमीओ आप स्वरुप; ममता जे परभावनी रे; विषमा ते विष पंक रे. प्राणी. स० २ भवभव मेळवी मूकिया रे, धन कुटुंब संजोग; वार अनंती अनुभव्यां रे, सवि संजोग वियोग रे. प्राणी. स० ३ शत्रु मित्र जग को नहीं रे, सुखदुःख माया जाळ; जो जागे चित्त चेतना रे, तो सवि दुःख विसराल
