________________
445
भण्यो, बीजो ते तेजपाल नरराज, पू०॥२॥ गुणपाल त्रीजो कह्यो, धर्मपाल धर्मसार नरराज, लावण्य रूपे शोभती, वळी तस पुत्री चार नरराज । पू०॥३॥ लीलावतीने शीलावती, रंगावती तीम जाण नरराज मृगावती चोथी भली, महीमा गुणनी खाण नरराज ।पू०॥४॥ पंडित पासे मोकल्यां । ते पांचे निज नंद नरराज० चपलाइ करता घj, मांहो मांही द्वंद नरराज । पू०॥५॥ पंडित मारे तेहने, ते रोये घर जाय नरराज, पंडितने उपले हण्यो, जो फरी तुमन सोहाय नरराज,. पू०॥६॥ दुःख थकी तेणे भणेशृं? होवे, शिखवे एणी परे माय नरराज, कंठ शोष किधा थकी, शुं अधिकेरू थाय, नरराज पू०॥७|| पाटी पोथी प्रमुख जे, परजाळे तिणिवार नरराज, मूर्ख पणाथी तेहने, नवि परणावे नार नरराज, पू०॥८॥ तेणे दुखे दुःखीओ स्त्री प्रत्ये, भाखे शेठ वचन नरराज, अंगज मुरख राखीया, कीधो अहित जनम नरराज, पू०॥६॥ प्रत्युतर तव स्त्री कहे, ए सघळो तुम दोष नरराज, मर्मथानके उपले हणी, आणी अतिघणो रोष नरराज, पू० ॥१०॥ ते तुज तनया उपनी, ज्ञानाशातना किध नरराज, अंगे पीडी रोगशुं, ए फल तास प्रसिद्ध नरराज, पू०॥११॥
(राग : सांभल जो हवे कर्मविपाक कहे मुनि रे) (ढाळ ४) पूरव भव एम सांभळी जी, जातिस्मरण लह्योताम, कहो भगवन हवे एहनुंजी, कर्म छोडणर्नु निदान, ज्ञान आराधन आदरो जी।।१।। इणे अवसरे वरदत्तनो जी, कर्म पूछे नृप ताम, गुरू कहे एहिज भरतमा जी, श्रीपूरे शेठ वसुनाम, ज्ञा० ॥२॥ वसुसार वसुदेव बेहुं हताजी, तेहनो पुत्र गुणवंत, गुरूतणी देशना सांभळीजी, मनमांहि तेणे एकांत ज्ञा० ॥३॥ संयम बेहु जणे आदर्यो जी, सूरि मुनिसुंदर पास, वसुदेव बहु श्रुत गुण थकी जी, सूरि पद ठवे रे उल्लास, ज्ञा०॥४॥ पंचसया साधुने वांचनाजी, आपतो करतो सज्झाय, एकदिन पोरिशी सूयताजी, प्रश्नमां रयणी विहाय ज्ञा०॥५॥ निद्रान करी शके गच्छधणीजी, चिंतवे मनमांही एम, धन्य मूरख मुज बांधवो जी, किसीय चिंता नहि तेम ज्ञा०॥६॥ एहवं मुरख पणुं लहु जी, चित्त धर्यु जेह अज्ञान, बारदिन मौन करी उपन्यो जी, ताहरो पुत्र निदान ज्ञा० ।।७।। वृद्ध भ्राता थयो हंसलो जी, मानस सरोवर मांही, इम