Prachin Chaityavandan Stuti Stavan Parvtithi Dhalo

SR No.: 032195
Original Sutra Author: N/A
Author: Dinmanishreeji
Publisher: Dhanesh Pukhrajji Sakaria
Publication Year: 2001
Total Pages: 634
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 14 MB

Page 484

435
रोगे व्यंग रे। प्रा० ५. सोळ वरसनी सा थई रे, पामी यौवन वेष; दुर्भग पण परणे नहीं रे, मातपिता धरे खेद रे। प्रा० ६. तेणे अवसरे उद्यानमां रे, विजयसेन गणधार; ज्ञानरयण रयणायरु रे, चरणकमल व्रतधार रे। प्रा० ७. वनपालके भूपालने रे, दीध वधाई जाम; चतुरंगी सेना सजी रे। वंदन जावे ताम रे। प्रा० ८. धर्म देशना सांभळे रे, पुरजन सहित नरेश; विकसीत नयण वदन मुदा रे, नहि प्रमाद प्रवेश रे। प्रा० ६. ज्ञान विराधन परभवे रे, मूरख पर आधीन; रोगे पीड्या टळवळे रे, दीसे दुःखिया दीन रे । प्रा० १०. ज्ञान सार संसारमा रे, ज्ञान परम सुख हेत; ज्ञान विना जग जीवडा रे, न लहे तत्व संकेत रे। प्रा० ११. श्रेष्ठी पूछे मुणिंदने रे, भाखो करुणावंत; गुणमंजरी मुज अंगजा रे, कवण करम विरतंत रे। प्रा० १२.
(ढाळ ३) (राग : सरस वचन रस वरसती) धातकी खंडना भरतमां, खेटक नयर सुठाम; व्यवहारी जिनदेव छे, घरणी सुंदरी नाम। १ अंगज पांच सोहामणां, पुत्री चतुरा चार; पंडित पासे शिखवा, ताते मूक्या कुमार। २ बाल स्वभावे रमत, करतां दहाडा जाय; पंडित मारे त्यारे मा, आगळ कहे आय। ३ सुंदरी शंखणी शीखवे, भणवानुं नहि काम; पंड्यो आवे तेडवा, तो तस हणजो ताम। ४ पाटी खडीया लेखण, बाळी कीधां राख, शठने विद्या नवि रूचे, जिम करहाने प्राख । ५ पाडा परे म्होटा थया, कन्या न दिए कोय; शेठ कहे सुण सुंदरी, ए तुज करणी जोय। ६ त्रटकीभाखे भामिनी, बेटा बापना होय; पुत्री होये मातनी, जाणे छे सौ कोय। ७ रे रे पापिणी सापिणी, सामा बोल म बोल; रीसाळी कहे ताहरो, पापी बाप निटोल । ८ शेठे मारी सुंदरी, काल करी ततखेव; ए तुज बेटी उपनी, ज्ञान विराधन हेव |६| मूच्छांगत गुणमंजरी, जाति स्मरण पामी; ज्ञान दिवाकर साचो, गुरूने कहे शिरनामी। १० शेठ कहे सुणो स्वामी, किम जावे ए रोग; गुरू कहे ज्ञान आराधो, साधो वंछित योग। ११। उज्वल पंचमी सेवो, पंच वरस पंच मास; 'नमो नाणस्स' गणणुं गणो, चोविहार उपवास । १२ पूरव उत्तर सन्मुख, जपीये दोय हजार; पुस्तक आगळ ढोईए, धान्य फलादि उदार । १३ दीवो पंच दीवेटतणो, साथीओ मंगल गेह; पोसहमां न करी शके, तेणे विधि पारणे एह। १४ अथवा सौभाग्य पंचमी,