________________
362
जन्म्या जिण वेळा, अमृत छे चोघडीयाजी, आनंद घन प्रभु ओणी परे बोले, आई भाग उघडीयाजी रुमझुम० ॥६॥
(10) पार्श्वनाथ जिन स्तवन श्री चिंतामणी पार्श्वजी, दादा वात सुणो ओक मोरी रे, मारा मनना मनोरथ पूरजो, हुं तो भक्ति ना छोडूं तोरी रे...श्री० ॥१॥ मारी खिजमतमां खामी नहिं, ताहरे खोट न कांई खजाने रे, हवे देवानी शी ढील छे, कहेवं ते कहिले छाने रे,...श्री० ॥२॥ ते उरण सवि पृथ्वि करी, धन वरसी वरसी दाने रे; माहरी वेळा | अहवा, दीओ वांछित वाळो वाने रे...श्री० ॥३॥ हुं तो केड न छोड़े ताहरी. आप्या विण शिव सुख स्वामी रे, मूरखते ओछे मानशे, चिंतामणी करयल पामी रे...श्री० ॥४॥ मत कहेशो तुज कर्मे नथी, कर्मे छे तो तुं पाम्यो रे, मुज सरीखा कीधा मोटका, कहो तेणे कांई तुज थाप्यो रे...श्री० ॥५॥ काल स्वभाव भवितव्यता, ते सघळा तुमारा दासोरे, मुख्य हेतु तुं मोक्षनो, ओ मुज सबळ विश्वासो रे...श्री० ॥६॥ अमे भक्ते मुक्तिने खेंचÓ, जिम लोहने चमक पाषाणो रे, तुमे हेजे हसीने देखशो, कहेशो सेवक छे सपराणो रे...श्री० ॥७॥ भक्ति आराध्यां फळ दीये. चिंतामणी पण पाषाणो रे, वळी अधिकुं कांई कहावशो ओ भद्र भक्तिते जाणो रे...श्री० ॥८॥ बाळक ते जिमतिम बोल तो, करे लाड तातने आगेरे, ते तेहशुं वांछित पूरवे, बनी आवे सघर्छ रागे रे...श्री० ॥६॥ माहरे बनवानुं ते बन्यु ज छे, हुं तो लोकने वात शीखावू रे, श्रीवाचक जश कहे साहिबा, ओ भक्ते तुम गुण गाउं रे...श्री० ॥१०॥
(11) पार्श्वनाथ जिन स्तवन . ___वामानंदन शंखेश्वरा पास, मारी सांभळो अरदास, हो साहिबा ससनेहा, हो स्वामी मोरा ससनेहा, अमे सेवक तमारा हो, तमे स्वामी अमारा हो..होसाहिबा० ॥१॥ सुंदर प्रभुजी तुम रुप, जश दीठे हार्यो रतिभूप, प्रभु मुख वीधुं समदीसे, देखी भविना मनडां हिंसे...वामा० ॥२॥ कमलदल सम तुम नयणां, अमृतथी मीठा तुज वयणां, अर्ध चंद्र सम तुम भाल, मानुं अधर जिस्या परवाल० ॥३॥ शांत दांत गुणोनो भरीयो, तुं तो अगणित
