________________
266
भक्तनी करणी दोष न तमने, अघटित कहेवू अयुक्त ते अमने, लोपाये नहि तुं कोईथी स्वामी, मोहन विजय कहे शिरनामी। सा० ७ (7) श्री सुविधिनाथ जिन स्तवन (तुं पारंगत तुं परमेश्वर)
ताहरी अजबशी योगनी मुद्रा रे, लागे मने मीठी रे | ए तो टाले मोहनी निद्रा रे, प्रत्यक्ष दीठी रे। लोकोत्तरथी जोगनी मुद्रा, व्हाला मारा, निरूपम आसन सोहे। सरस रचित शुकलध्याननी धारे, सुर नरना मन मोहे रे लागे० १ त्रिगडे रतनसिंहासने बेसी, व्हाला मारा, चिहुं दिशेचामर ढलावे । अरिहंतपद प्रभुतानो भोगी, तो पण जोगी कहावे रे | लागे० २ अमृत झरणी मीठी तुज वाणी, व्हाला मारा, जेम आषाढो गाजे, कान मारग थई हियडे पेसी, संदेह मनना भांजे रे,। लागे० ३ कोडि गमे उभा दरबारे, व्हाला मारा, जयमंगल सुर बोले,। त्रण भुवननी रिद्धि तुज आगे। दीसे इम तृण तोले रे, । लागे० ४ भेद लहुं नहि जोग जुगतिनो, व्हाला मारा सुविधि जिणंद बतावो, । प्रेमशुं कान्ति कहे करी करूणा, मुज मनमंदिर आवो रे, । लागे० ५ (8) श्री सुविधिनाथ जिन स्तवन (दुःख दोहग दूरे टळ्यां रे)
ज्ञानी शिर चूडामणिजी, जगजीवन जिनचंद। मळीयो तुं प्रभु आ समेजी, फळीयो सुरतरू कंद। सुविधि जिन, तुमशुं अविहड नेह, जिम बपैया मेह। सु० १ मानुं हुं मरूमंडलेजी, पाम्यो सुरतरुं सार। भूख्याने भोजन भलुंजी, तरस्यांने अमृत वारि। सु० २ दूषित दुषमा काळमांजी, पूरव पुन्य प्रमाण । तुं साहिब जो मुज मिल्योजी, प्रगट्यो आज विहाण । सु० ३ समरण पण प्रभुजी तणुंजी, जे करे ते कृतपुन्य। दरिशन जे आ अवसरेजी, पामे ते धन्य धन्य । सु० ४ जगजीवन जग वालहोजी, भेट्यो तुं ससनेह। धन्य दिवस धन्य आ घडीजी, धन्य मुज वेळा एह। सु० ५ आज भली जागी दिशाजी, भागी भावठ दूर। पाम्यो वंछित कामनाजी, प्रगट्यो सहज सनूर, सु० ६ अंगीकृत निज दासनीजी, आशा पूरो देव । नयविजय कहे तो सहिजी, सुगुण साहिबनी सेव। सु० ७
(9) श्री सुविधिनाथ जिन स्तवन । सुविधि जिन त्रीगडे छाजे, देव दुंदुही गयणे गाजे, शिर उपर छत्र