________________
૫૩૯ પંક્તિ બાહિર તે કહ્યો એ, જિમ મહાસ્થાને ક્ષિપ્ર. સ. ૪ ચંદનબાલા મૃગાવતી એ, જેમ ખમાવ્યું તેમ સ0 ચંડપ્રદ્યતન રાયને એ, ઉદાયન ખમાયું જેમ. સમ. કુંભકારક શિષ્યની પરે એ, તિમ ન ખમાવો જેમ સત્ર બાર બેલે પદાવલી એ, સુણતાં વાથે પ્રેમ. સ૬ પડિકામણું સંવત્સરી એ, કરિયે સ્થિર કરી વિ. સ. હાન સંવત્સરીને દઈને એ, લીજ લાહો નિજ સાર છે. ચઉવિહ સંધ સંતષિયે એ, ભક્તિ કરી ભલી ભાતિ. સા. ઇણ પરે પર્વ પજાષણ એ, ખરએ લક્ષ્મી અનંત. સ. ૮ જિનવર પૂજા રચાવિયે એ, ભક્તિ મુક્તિ સુખદાય; સ ક્ષમાવિજય પંડિત તણે એ, બુધ માણક મન જાય. સ૦ ૯.
૭પ શ્રી સ્કૂલિભદ્રની સઝાય. આંબે માર્યો હે આંગણે, પરિમલ પુવી ન માય; પાસે ફૂલી હે કેતકી, ભ્રમર રહ્યા હે લુભાય. આંબે. ૧
આ સ્થલીભદ્ર વાલહા, લાલદેના હો નંદ. તુમ શું મુજ મન મહિયું, જિમ સાયરને ચંદ. આ૦ ૨
સુગુણા સાથે હો પ્રીતડી, દિન દિન અધિકી છે થાય; બેઠે રંગ મજીઠનો, કદીયે ચટક ન જાય. આ૦ ૩
નેહ વિહુણ કે માણસા, જેહવા આવેલ ફુલ, દીસંતા રલીયામણાં, પણ નવિ પામે છે મૂલ્ય.
૪. કોયલડી ટહુકા કરે અને લેહકેરે લુંબ, સ્થૂલભદ્દે સુરતરૂ
