________________
૪૯. હું દુઃખણું થઈ છું આજ, મોરી,
એ ઘર મંદિર કેહનાં રે, કેહની એ ધનરાશિ, પુત્ર વિના, સૂનાં સહુ રે, કહી જીવિત આશ. મોરી
૨ દીસે સહુ એ કારમાં રે, વિણસતાં કાંઈ ન વાર, સંધ્યારાગ તણી પરે રે, કારમો સહુ પરિવાર. મારી. ૩
બાજી બાજીગર તણી રે, દીસતી જેમ અમૂલ્ય દિવસ ચારકા પંખણા રે, અંતે ધૂળકી ધૂળ. મોરી
૪ માત પિતા સુત કામિની રે, સંગે મળિયાં આય. વાયે મળ્યાં જેમ વાદળાં રે, વાયે વિખરી જાય. મોરી ૫
સુપન માહે જેમ રાંકડે રે, ધન પામી હુઓ શેઠ જાગી નિહાળે ઠીકરૂં રે, ભાંગ્યું માથા હેઠ, મરી, ૬
વમ જેમ અશાશ્વતાં રે, સહુ દેખાય છે એ કહે જિનહર્ષ વૈરાગીયાં રે, સાસુ વહુઅર તેહ મોરી છે.
કાળ તેરમી. સુણ બહેન પીયુડે પરદેશી-એ દેશી
ભદ્રા ઘર આવી એમ ભાંખે, ગર્ભવતી ઘર સખે રે અન્ય વધુ પહેતી ગુરૂ પાસે, ગત અમૃત રસ ચાખે રે ભ૦૧
પંચ મહાવ્રત સુધાં પાળે, દૂષણ સઘળાં ટાળે . દુક્કર તપ કરી કાયા ગાળે, કળિ મળ પાપ પખાળે રે. ભદ્રા. ૨
અંત કાળે સહુ અણસણ લેઈ તજી દારિક દેહી રે . દેવલોકનાં સુખ તે લેહી, ચારિત્રનાં ફળ એહી રે. ભદ્રા૩
