________________
૩૮૨
વિવેક વિચાર સાર, ગુણગણહ મનહર સાત હાથ સુપ્રમાણ દેહ, રૂપહિ રંભાવર,
નયણ વયણ કર ચરણ, જિણવિ પંકજ જળે પાડિય, તેજે તારા ચંદ સૂર, આકાશ ભાડિય; રૂવે મયણ અનંગ કરવી, મેલ્હિ નિરધાડિયા, ધીરમેં મેરૂ ગંભિર સિંધુ, ચંગમચયચાડિય. આ પખવી નિરૂવમ રૂવ જાત, જણ જપે કિંચિય, એકાકી કલિ ભીત ઈચ્છ, ગુણ મેહત્યા સંચિય અહવા નિશે પુત્ર જમ્મ, જિણવર ઇણ અંચિય: રંભા પઉમા ગૌરી ગંગ, રતિ હા વિધિ વંચિય.
નહિ બુધ નહિ. ગુરૂ કવિ ન કેઈ, જસુ આગલ રહિયે, પંચ સયા ગુણપાત્ર છાત્ર, હીંડે પરિવરિએ; કરે નિરંતર યજ્ઞકર્મ, મિથ્યામતિ મહિય, ધણ છળ હોશે ચરમ નાણ, દંસણુહ વિસહિય.
૬ વસ્તુછંદ-બૂ દીવહ, જંબૂ દીવહ, અરહવામિ, ખેતલમંડણ મગધ દેસ, સેણિય નરેસર, વર ગુબબર ગામ તિહાં, વિષ્પ વસે વસુભૂઈ સુંદર તસુ ભજજા પુત્વવી સયલ, ગુણ ગણ રૂવ નિહાણ તાણ પુર વિજઅનિલ, ગેયમે અતિહિ સુજાણ,
૭ ઢાળ બીછ-ભાષા. ચરમ જિણેસર કેવલનાણી, ચઉન્રિહ સંઘ પઈક જાણી, પાવાપુરી સ્વામી સંપત્તો, ચઉવ્હિહ દેવનિકાયહિ જુત્તો.૮
