________________
કળશ એમ પાથ પ્રભુને પસાય પામી, નામે અફાઈન ગુણ કહ્યા; ભવિ જીવ સાધો નિત્ય આરાધો, આત્મ ધમેં ઉમટ્યા. ૧ સંવત જિન અતિશય વસુ સમી (૧૮૩૪) ચૈત્રી પુનમે ધ્યાયા; સૌભાગ્યસુરિ શિષ્ય લક્ષ્મી સૂરિ બહુ, સંઘ મંગલ પાઈયા. ૨
૧૭.શ્રી મહાવીર સ્વામીના સત્તાવીશ ભવનું પંચઢાલિયું.
શ્રી શુભવિજય સુગુરૂ નમી, નમી પદ્માવતી માય, ભવ સત્તાવીશ વર્ણવું, સુણતાં સમકિત થાય. સમકિત પામે જીવ ને, ભવ ગણતીએ ગણાય; જે વળી સંસારે ભમે, તે પણ મુગને જાય, વીર જિનેશ્વર સાહિબ, ભમિ કાળ અનંત; પણ સમક્તિ પામ્યા પછી, અંતે થયો અરિહંત.
ઢાળ પહેલી (કપૂર હોયે અતિ ઉજલે રે–એ દેશી) પહેલે ભવે એક ગામને રે, ગાય નામે નયસાર, કાષ્ટ લેવા અટવી ગયે રે, ભેજન વેળા થાય રે. પ્રાણી ધરિયે સમકિત રંગ,
જિમ પામિયે સુખ અભંગ રે, પ્રાણી૧ મન ચિંતે મહિમા નીલે રે, આવે તપસી કેય; દાન દેઈ ભેજન કરૂં રે, તે વાંછિત ફળ હેય રે પ્રાણી- ૨ મારગ દેખી મુનિવર રે, વંદે દેઇ ઉપગ; પૂછે કિમ ભટ ઈહાં રે, મુનિ કહે સાથે વિજેગ રે. પ્રા૦૩
