________________
૭૧
એ હિતશીક્ષા જાણ, સુગુણ હરખે રે, વળી તીરથનાં અહિઠાણ, આગે નીરખે રે,
દેવકીના ખટનંદ, નમી અનુસરીએ રે, આતમ શો અમંદ, પ્રદક્ષિણા ફરીએ રે.
પહેલી ઉલખાલોળ, ભરી તે જળશું રે, જાણે કેસરનાં ઝબકેળ, નમણુના રસશું રે;
પૂજે અમુલ રયણ પડીમાને રે, તે જળ આંખ્ય કાળ, ઠ શીર ઠામે રે
આગળ દેહરી દય સમીપે જાઊં રે, તીહાં પ્રતિમા પગલાં દોય, નમી ગુણ ગાઉં રે; . વળી ચીલ્લણ તલાવડી દેખી, મનમાં ધારૂં રે, તીહાં સીદ્ધશિલ્લા સંક્ષેપ, ગુણું સંભારું રે.
ભાડવે ભવીયણ છંદ, આપણુ જાણ્યું રે, જે સ્થાનક અછત છણંદ, રહ્યા ચોમાસું રે
સાંબ મુની પરજુન, થયા અવિનાશી રે, તે ધન્ય કૃતાર્થ પુન્ય, ગુણે ગુણ રાશી રે,
હું તો સીદ્ધવડ પગલાં સાધ, નમું હીત કાજે રે, ઈહાં શીવસુખ કીધું હાથ, બહુ મુનીરાજે રે;
ઈમ ચઢતાં ચારે પાજ, ચઉગતી વારે રે, એ તીરથ જગત જહાજ, ભવ જલ તારે રે.
જે જગ તીરથ સંત, તે સહુ કરીએ રે, પણ એ ગિરિ ભેટે અનંત, ગુણ ફળ વરીએ રે;
પુંડરીકાદિકનાં નામ, એકવીસ લીજે રે, જીમ મન વાંછીત કામ, સઘળાં સીજે રે.
કરીએ પંચ સ્નાત્ર રાયણ આડે રે, તીમ રૂડી રથયાત્રા, પ્રભુ પ્રસાદે કે
