________________
ખટ દેહરી છે તસ સંગેજી, તી.
જીન નમીએ બેંતાલીશ રંગેજી; મુજ તીહાં ચોવીસ જનની માડીજી, તીવ્ર
જન સંગે લેઈને કહાડીજી. મુજ૦ ૧૧ મુલકરની ભમતી માંહી, તી
ફરતી છે ચાર દીશાએ; મુજ પાંચસેંહે સડસઠ સુખ કંદેજ, તીવ્ર
ફીરતા જીન સઘળે વંદજી. મુજ૦ ૧૨ મુળકેટનાં ચેત્ય નીહાળેજ, તી
એકસે પાંચઠ સરવાળે; મુજ તીહાં પ્રભુ સગવીસ સેહે વંદેજ, તી. . કહે અમૃત ચીર નંદજી,
મુજ૦ ૧૩,
ઢાળ ૫ મી–વાતો કરો વેગળા રહી વીસરામીર–એ દેશી. હવે હાથીપળની બાહરે વીસરામી રે,
- બે ગોખે છે જનરાજ, નમું શીરનામી રે, તેહથી દક્ષીણ શ્રેણુએ, વી.
કહું જીન ઘર છનને સાજ, નમું ૧ કમર નરીદે કરાવીએ, વી.
ધન ખરચી સાર વીહાર, નમુંo નમું બાવન શીખરે વંદીઓ, વી. તીન્દુત્તર છન પરીવાર.
નમું૦ ૨ વળી ધનરાજને દેહરે, વી.
પ્રતિમા વંદુ સાત; નમુંo હિરે વર્ધમાન શેઠને, વી. પ્રતિમા સાત વિખ્યાત.
નમું૦ ૩
