________________
૧૭૮
એમને બેસાડ્યાં ઉંમરામાંય હે સ્વામી. સુપડા ખુણે બાકુળ બેસાડી ચંદનબાળ,
શેઠજી લવારને તેડવા જાય. હે સ્વામી બ્રા. ૨૭ છમાસીને પારણે, મુનિ ભમતા તે ઘેર જાય, સઘળી જોગવાઈ તિહાં મેલી,
પણ ન દીઠી આંસુની ધાર. હે સ્વામી બ્રા. ૨૮ ત્યાંથી તે પ્રભુ પાછા વળ્યા,
મારે ભઠ પડ્યો અવતાર હે સ્વામી, મેં તેડી પુન્યની પાળ હે સ્વામી,
મેં ન સમર્યાં ભગવંત હો સ્વામી.
મેં ન આરાધ્યા અરિહંત હે સ્વામી. બ્રા. ૨૯ પાછું વળીને જુવે તિહાં, દોડી આંસુની ધાર, સઘળી જોગવાઈ તિહાં મલી ત્યાંતે વહેરાવે ચંદનબાળ; હરાવી કરે તમે પારણું,
તમારે સફળ થયે અવતાર, હે સ્વામી બ્રા. ૩૦ હાથે તે થયે સેના ચુડલે, પગે તે થઈ સેનાની હેડ,
મસ્તકે થયા રે વેણીના કેશ હે સ્વામી.
સેંથે તે થયે મેતીની સેર. હે સ્વામી બ્રા. ૩૧ શેઠજી લુહાર તેડીને આવીયા, શું થયું તે ચંદનબાળ,
પિતા તમારે પસાય હે સ્વામી. એટલે આવ્યા મુળા માય, શું થયું તે ચંદનબાળ,
માતા તમારે પસાય, હો સ્વામી બ્રા. ૩૨
