________________
૧૭૪
જાયે સંસાર અસા સાંભળ૦ એક ચિત્ત છએ છ તે સંયમ આદર્યો. રર "ભૃગુ પુરોહિતને જશા ભારજા,
વલી તેહના દેય કુમાર, સાંભળ૦ રાજા સેતા રાણું કમલાવતી,
લીધે કાંઈ સંયમ ભાર. સાંભળ૦ -તપ જપ સંયમ સાધતાં, કરતાં કાંઈ ઉગ્રવિહાર, સાંભળ૦ કર્મ ખપાવી હુઆ કેવલી, હિરવિજય ગુરૂ એમ ભણે,
પહત્યા કાંઈ મુક્તિ મેઝાર. સાંભળ૦ ૨૪
૨૩
ર૭. શ્રી ચંદનબાળાની સઝાય. કેસંબી નયરી પધારીયા, વહેરવા તે શ્રી મહાવીર, અભિગ્રહ એમ ચીંતવ્યું, તમે શું જાણે જગદીશ,
હે સ્વામી બ્રાહણીએ જાઉં હો સદ્ગુરૂ. વહરતા નિત દહાડલે, મુનિ ભમતાં ઘર ઘર બાર, સુખડી ઘેબર ઢાંકી મેલ્યા, એ તે મનમાં ન આણે લગાર.
હે સ્વામી બ્રાહ્મણએ જાઉં હે સદ્ગુરૂ રાજાના મહેલ લુંટી ગયા, લુંટી તે ચાંપાળ, નિજ સ્થાનક આવી રહ્યા, ત્યાં હાથી ઘેડાના ગંજ,
હે સ્વામી બ્રાહ્મણએ જાઉં હે સદ્દગુરૂ રાજાના મહેલ લુંટાઈ ગયા, લુંટી કરી ઘેર જાય, સોપાલક મેડી ચડ્યો, ત્યાં તે દીઠાં છે ચંદનબાળા
