________________
૧૫૩
ગજ બેસીને જે ગાજતે, થતી જિહાં નગારાંની ઠેર રે, ઘુવડ હેલા તિહાં ઘુઘવે, સાવજ કરતા તિહાં સેર રે.ગર્વ૦૧૨ જસકુંવર જંગલમાં વસે, ખેલે છે શિકાર રે; હરિ પગે પદમ તે દેખી, મૃગની જાતે તેણુંવારરે.ગર્વ ૧૩ તીર માર્યો તેણે તાણુંને, પણછ તણે બળે પુર રે; પદમ ભેદીને તે નીસર્યો, તીર પડ્યો જઈ દૂર રે. ગર્વ ૧૪ આપ બળે ઊઠીને કહે છે, રે હું તે શું કૃષ્ણ છે; બાણે કે મને વીંધીયે, એ કોણ છે દુજન . ગર્વ૦ ૧૫ શબ્દ તે કૃષ્ણને સાંભળી, વૃક્ષ તળે જસકુમાર રે;
જ્યાં હું વાસુદેવ પુત્ર છું, રહું છું આ વન મેઝાર રે. ગર્વ૦૧૬ કૃષ્ણ પાને કારણે, વર્ષ થયા મુજ બાર રે; પણ નવિ દીઠ માનવી, આજ લગે તે નિરધાર રે. ગર્વ. ૧૭ દુષ્ટ કર્મ તણું ઉદયે, અહિં આવ્યા તુમ આજ રે, મુજને હત્યારે આપવા, વળી લગાડવા લાજ રે. ગર્વ. ૧૮ કુષ્ણ કહે આ બાંધવા, જેને કાજે સેવે છે વન રે, તે હું કૃષ્ણ તે મારીઓ, ન મિટે તેમના વચન રે. ગર્વ૧૯ ઈમ સુણી આંસુડે વરસતે, આ કૃષ્ણની પાસે રે; મેર.રી તવ બોલીયા, લે આ કૌસ્તુભ ઉ૯લાસ રે. ગર્વ ૨૦ નિશાની પાંડવને આપજે, જા તું ઈહાંથી વેગ રે; નહીં તે બળભદ્ર મારશે, ઉપજશે ઉદ્વેગ રે. ગર્વ ૨૧ આ સમે કેમ જાઉં વેગળે, જો તમે એક મોરારી રે; ફરી ફરી પાછું જેતે થક, વરસતે આંસુ જલ્પાર રે. ગર્વ૦૨૨
