________________
૧૨૫
૨૬ શ્રી રાત્રિભોજનની સ્તુતિ. શાસન નાયક વીરજીએ, પામી પરમ આધાર તે; રાત્રિ ભેજન મત કરે છે, જાણી પાપ અપાર તે, ઘુંઅહ કાગ ને નાગના એ, તે પામે અવતાર તે; નિયમ નકારસી નિત્ય કરીએ, સાંજે કરે ચેવિહાર તે દ. વાસી બળો ને રીંગણું એ, કંદમૂળ તું ટાળ તો, ખાતાં ખોટ ઘણું કહીએ, તે માટે મન વાળ તો; કાચા દૂધ ને છાશમાં એ, કઠળ જમવું નિવાર, રૂષભાદિક જિન પૂજતાં એ, રાગ ધરે શિવનાર તા. ૨ હેળી બળેવ ને નેરનાં એ, પીપળે પાણુ મ રેડતો, શીલ સાતમના વાસી વડાએ, ખાતાં મેટી ખેડ તે; સાંભળી સમકિત દ્રઢ કરે એ, મિથ્યાત્વ પર્વ નિવાર તે, સામાયિક પડિક્કમણું નિત્ય કરે છે,
- જિનવાણી જગ સારતો, ૩ ઋતુવંતી અડકે નહીં એ, નવિ કરે ઘરનાં કામ તે, તેનાં વાંછિત પૂરશે એ, દેવી સિદ્ધાવિકા નામ તે; હિત ઉપદેશ હર્ષ ધરી એ, કેઈ ન કરશે રશ તો, કીતિ કમલા પામશે એ, જીવ કહે તસ શિષ્ય તે. ૪
૨૭ શ્રી નંદીશ્વર દ્વીપની સ્તુતિ. નંદીશ્વર વર દ્વીપ સંભારું,
બાવન ચામુખ જિનવર જુહારૂં; એકે એકે એક વીશ,
બિંબ ચેસઠ ય અડતાળીશ.
૧
