________________
૧૨૩
કાળ અનાદિ છે આવલી,
અંતમુહૂર્ત સાગર તેત્રીસ જાણું છે, પાંચમું છઠું સાતમુ તેરમું, પૂર્વ કેડી દેરી ઉણું, આઠમાંથી પાંચ છ આતમુહૂર્ત, પંચ અક્ષર ભણજે છે; સુત્ર સિદ્ધાંતે એ અધિકાર છે,
શ્રમણ ધરી અમ સુણીએ જી આઠમાંથી બે શ્રેણી કરે છે, ઉપશમ ક્ષાયક તે જાણે છે; ક્ષપક શ્રેણીથી સિદ્ધ લહે તિમ, ઉપશમ પાઠની વાણીજી; રષભ ચરણ સેવી વરદેવી, ચક્કરી સુખદાઇ; વિવેક વિજય ગુરૂ ચરણ સેવક તીમ, મેઘવિજય વરદાદજી, ૪
૨૪ શ્રી નેમિનાથ જિન સ્તુતિ. યાદવકુળ શ્રીનંદ સમે એ, નેમિધર એ દેવ છે, કૃષ્ણ આદેશ ચાલીયા એ, વરવા રાજુલ નારા; અનુક્રમે તહાં આ ગયા એ, ઉગ્રસેન દરબાર તો, ઇંદ્ધિ ઇદ્રાણી નાચતા અ, નાટક થાય તેણી વાર તે, તરણ પાસે આવીયા એ, પશુઓને પિકાર, સાંભળીને મુખ મડીયું એ, રાજુલ મન ઉચાટ તે; આદિનાથ આદિ તિર્થંકર એ, પરણ્યા છે દોય નાર તે, તેણે કારણ તમે ક્યાં ડરે એ, પરણે રાજુલ નાર તો તરણથી રથ ફેરીયાએ, જઈ ચઢયા ગઢ ગિરનાર તે, નેમિધર કાઉસ્સગ્ય રહ્યા , પામ્યા કેવળજ્ઞાન તે; સેળ પહોર દેઇ દેશનાએ, આપી અખંડાધાર તે, ભ વક જીવને બુઝવ્યા એ, બીજી રાજુલ નાર તા.
જ
છે
