________________
૧૧૭
અરિહંત સિદ્ધ વદે, આચારજ ઉવઝાય, મુનિ દરિસણ નાણુ, ચરણ તપ એ સમુદાય; એ નવપદ સમુદિત, સિદ્ધચક સુખદાય, એ ધ્યાને ભાવિનાં, ભવ કોટિ દુ:ખ જાય, આસો ચૈતરમાં, સુદિ આયંબિલ સાર, પૂનમ લગે કીજે, નવ બાયલિલ નિરધાર; દોય સહસ ગુણણું, પદ સમ સાડાચાર, એકાશી આયંબિલ તપ, આગમને અનુસાર, સિદ્ધચક પય સેવક, શ્રી વિમલેશ્વર દેવ, શ્રીપાલ તણી પરે, સુખ પૂરે સ્વયમેવ, દુ:ખ દેહગ નાવે, જે કરે એહની સેવ, શ્રી સુમતિ સુગુરૂના, “રામ” કહે નિત્ય મેવ,
૧૭ શ્રી સિદ્ધરાજીની સ્તુતિ. પ્રહ ઉઠી વંદુ. સિદ્ધચક્ર સદાય, જપીએ નવપદને, જાપ સદા સુખદાય; વિધિપૂર્વક એ તપ, જે કરે થઈ ઉજમાલ, તે સવિ સુખ પામે, જીમ મયણા શ્રીપાલ. માલવપતિ પુત્રી, મયણું અતિ ગુણવંત, તસ કર્મ સંગે, કુષ્ટિ મળિયે કંત; ગુરૂ વયણે તેણે, આરાધ્યું તપ એહ, સુખ સંપદ વરિયા, તરિયા ભવજલ તેહ, આયબિલ ને ઉપવાસ, છ વળી અહુમ, દશ અડ્ડાઈ પન્નર, માસ છમાસી વિસમ; ઈત્યાદિક તપ બહુ, સહુ માંહિ શિરદાર, જે ભવિયણ કરશે, તે તરશે સંસાર,
