________________
૧૧૦
વળી દિન ર્મિ વાધે, અંગ અધિકે નૂર, દુ:ખ દેહગ તેહના, નાશી જાયે દૂર. મહિમા જગ મહટે રેહિણુ તપને જાણ, સૌભાગ્ય તે સદા, પામે ચતુર સુજાણ; તેણે ઘેર ઘેર ઓચ્છવ, નિત્ય નવલા શણગાર, જિનશાસન દેવી, લબ્ધિ રૂચી જ્યકાર,
૯ શ્રી પર્યુષણ પર્વની સ્તુતિ. પુણવંત પિશાલે આવે, પર્વ પજુસણ આવ્યા વધાવે; ધર્મના પંથ ચલાવે, ઘાંચીની ઘાણી છોડાવે, જીવ બંધનની જાળ તેડાવે, બધીવાન ખેલાવે; આઠ દિવસ લગે અમર પળા સ્વામીવચ્છલ મેરૂ ભરાવે, જિનશાસન દીપાવે, પિસહ પડિકામણું ચિત્ત ધારે, ફેધ કષાય અંતરથી વારે, વીરજીની પૂજા રચાવે. પુસ્તક લઈ રાત્રિ જગે કીજે, ગાજતે વાજતે ગુરૂ હસ્તે દીજે, ગહેલી સુવાસણ કીજે, કલ્પસુત્ર પ્રારંભે વખાણું, વીરે જન્મ દિન સહુકે જાણું, નિશાળ ગરણું ટાણું; ખાંડ પડા પેંડા પતાસા, ખાંડના ખડીયા ને નાળિયેર ખાસ; પ્રભાવના ઉલ્લાસા, વીરતણે પહેલો અધિકાર, પાસ નેમિસર અંતર સાર, આદિ ચરિત્ર ચિત્ત ધાર, ૨ જંબૂમાટે ત્રિભુવન ગુણ ભરીયા, શ્રીસંયમ ભવ જેણે ઉદ્વરીયા, યજ્ઞ થકી ઓસરીયા, કેશ્યા ઘેર ચોમાસું કીધું, અખંડ શીયલનું દાનજ દીધું, લિભદ્ર નામ પ્ર સબું; પારણે ગાયાં હાલરડાં, સાંભળતાં સૂત્ર પાઠવીયા,
