________________
૯૧
મુજ ગભર હર્યો જે કિમ પામું હવે તેહ જે, રાંક તણે ઘેર રત્ન ચિંતામણું કિમ ટકે રે જે. પ્રભુજી એ જાણી તક્ષણ દુઃખની વાત છે, મેહ વિટ બન જાલીમ જગમાં જે લહું રે ; જુઓ દીઠા વિણ પણ એવડે ભાગે મેહ જે, નજરે બાંધ્યા પ્રેમનું કારણ શું કહું રે જે. પ્રભુ ગભ થકી હવે અભિગ્રહ લીધે એહ જે, માતપિતા જીવતાં સંયમ લેશું નહીં રે જે એમ કરૂણું આણું તુરત હલાવ્યું અંગ છે, માતાને મન ઉપજે હર્ષ ઘણું સહી રે જે. અહો ભાગ્ય અમારૂં જાગ્યું સહિયર આજ જે, એમ સુખભર રહેતાં પૂર્ણ હવા નવ માસ જે; તે ઉપર વળી સાડી સાત રયણી થઈ રે જો. તવ ચૈત્ર તણું સુદિ તેરસ ઉત્તરા જેગ જે, જમ્યા શ્રી જિન વીર હુઈ વધામણું રે જો; સહુ ધરણી વિકસી જગમાં થયે પ્રકાશ જે, સુર નરપતિ ઘર વૃષ્ટિ કરે સેવન તણી રે જે.
૧૩.
ઢાળ ત્રીજી. જનમ સમય શ્રી વિરને જાણું, આવી છપ્પન કુમારી રે, જગજીવન જિનજી, જનમ મહોત્સવ કરી ગીતજ ગાયે,
પ્રભુજીને જાઉં બલિહારી રે. જો ૧ તતક્ષણ ઈંદ્ર સિંહાસન હાલ્યું, ઘોય ઘંટા વજડાવી રે, જ મળિયા કેડિ સુરાસુર દેવા, મેરૂપર્વતે આવી રે, જગ ૨ ઇંદ્ર પંચ રૂપે પ્રભુજીને, સુરગિરિ ઉપર લાવે છે, જ યત્ન કરી હિયડામાં રાખે, પ્રભુને શીશ નમાવે રે, ૪૦ ૩.
