________________
૮૪. મનાજી તું તો
(રાગ-આશાવરી) મનાજી તું તો, જિનચરણે ચિત લાય, તેરો અવસર વિત્યો જાય ઉદર ભરણ કે કારણે રે, ગૌઆ વનમેં જાય ચારો ચરે ચિંહું દિશી ફરે રે વાંકું, ચિતડું વાછરીયા માંય. / ૧ // ચાર પાચ સાહેલી મળીને, હીલમીલ પાની જાય તાલી દે ખડખડ હસે રે વાંકું, ચિતડું ગાગરીયા માંય / // નટુઓ નાચે ચોકમાં રે લખ આવે લખ જાય વાંસ ચડીને નાટક કરે રે વાંકું, ચિતડું દોરડીયા માંય. / ૩ // સોની સોનાના ઘાટ ઘડે રે, વળી ઘડે રૂપાના ઘાટ ઘાટ ઘડે મન રિઝુવે રે વાંકું, ચિતડું સોનૈયા માંય. || ૪ || જુગટીયા મન જુગટું રે, કામીને મન કામ આનંદઘન એમ વિનવે રે, ઐસો ધર પ્રભુ કો ધ્યાન. || ૫ //
૮૫. સ્વાર્થી સંસારની સઝાય
(રાગઃ આશાવરી) સમજ નર સ્વાર્થીઓ સંસાર, ચેતજો સહુ નર નાર...... ધોરી કાંધે ધરી છે ધુસરી, વહે છે જ્યાં સુધી ભાર નિજ ગરજે તેની સાર કરે છે, પછી નીરે નહીં ચાર. / ૧ // કમાય ત્યાં લગી કહે છે પિતા, પુત્રાદિક પરિવાર. ડોસો કહી દરકાર કરે નહીં, વૃદ્ધ બને જે વાર. | ૨ || ધન દેખી સહુ સાર કરે છે, લોક કરે છે જુહાર ગરજે બાપા કહે ગર્દભને, અંતે ડફણાનો માર. || ૩ |. મોટા મોટા મહેલ બનાવી, કરે છે બાગમાં બહાર માલમત્તા ધનદોલત માંથી, લેશ ન આવે લ્હાર. | ૪ |
= ૨૭૩, -
