________________
પાપી પાલકે પાલિયાજી, ખંધકસુરિના રે શિષ્ય; અંબડ ચેલા સાતસેંજી, નમો નમો તે નિશદિશ. || ૧૦ || એહવા ઋષિ સંભારતાંજી, મેતારજ ઋષિરાય; અંતગડ હુઆ કેવલીજી, વંદો મુનિના પાય. || ૧૧ | ભારી કાષ્ટની સ્ત્રીએ તિહાંજી, લાવી નાખી તેણી વાર; ધબકે પંખી જાગીયુંજી, જવલાં કાઢ્યા તેણે સાર. || ૧૨ //. દેખી જવલાં વિષ્ટમાંજી, મન લાજયો સોનાર; ઓઘો મુહપતિ સાધુનાજી, લેઈ થયો અણગાર. || ૧૩ // આતમ તાર્યો આપણોજી, થિર કરી મન વચન કાય; રાજ વિજય રંગે ભણેજી, સાધુ તણી એ સજઝાય. તે ૧૪
૬૦. શ્રી કપિલ ઋષિની સઝાયા
(રાગ -નયર માહણકુંડમાં વસે રે) કપિલ નામ કેવલી રે, ઈણિ પરે દીયે ઉપદેશ ચોર સય પાંચને ચાહી રે, વિગતે નયણ વિશેષ રે નાચ નાચીએ ચાર ગતીને ચોક રે રંગે ન રાચીએ. / ૧ // નાટક દેખાડયું નવું રે, ભવનાટકને રે ભાવ જે નાચે સવિ જીવડાં રે, જયારે જે પ્રસ્તાવ. ૨ || પંચ વિષયને પરિહરી રે ધરો મન સાથે રે ધીર કાયરનું નહી કામ એ રે, નર જે જે હોય વીર. || ૩ | ભવદરીયો તરિયો દુઃખે રે, નિરમલ સંજમ નાવ, ત્રણ ભુવનને તારવી રે, બાકી સર્વે બનાવ. || ૪ મન વચનાદિક વશ કરી રે, જયણા જે કરે જાણ દુરગતિના દુઃખ તે દલી રે, પામે પરમ કલ્યાણ. || ૫ |
૨૫૬
