________________
ઘન કણ કંચન રે રૂદ્ધિ ઘણીય છે રે, ભોગનો ભોગ સંસાર; છતી રૂદ્ધિ વિલસો રે જાયા ઘર આપણે રે, પછી લેજો સંયમ ભાર... ૪ મેઘકુમારે રે માતા પ્રતિ બુઝવી રે, દીક્ષા લીધી વીરજીની પાસ; પ્રીતિવિમળ રે ઈણિ પરે ઉચ્ચરે રે, પહોંચી મહારા મનડાની આશ... ૫
૬૩. શ્રી અઈમુત્તા અણગારની સઝાય
(રાગ -દીન દુખિયાનો તું છે બેલી...) સંયમ રંગે રંગ્યુ જીવન, નાનો બાલકુમાર, વંદો અઈમુત્તા અણગાર / ૧ //
ગૌતમસ્વામી ગોચરી જાવે, નાના બાળકને મન ભાવે પ્રેમ થકી નિજ ઘેર બોલાવે, ભાવ ધરી મોદક વોહરાવે મારે પણ ગૌતમ સમ થાવું, એમ કરે વિચાર. | ૨ || મનની ઇચ્છા પૂર્ણ કીધી, માતા પિતાની આજ્ઞા લીધી રાજ તણી ઋદ્ધિને છોડી, ગૌતમ પાસે દીક્ષા લીધી રહે ઉમંગે, ગુરૂની સંગે, વહેતા સંયમ ભાર / ૩ / તલાવડી જલની એક આવી, બાલમુનિને મન બહુ ભાવી પાત્ર તણી નૌકા ખેલાવી, ગુરૂને દેખી લજ્જા આવી અણઘટતું કારજ કીધું તે, પામ્યા ક્ષોભ અપાર | ૪ | સમવસરણમાં પ્રભુજીની સામે, ઇરિયાવહીય પડીક્કમ પ્રમાણે ચાર ગતિના કર્મ વિરામે, કેવલ જ્ઞાન તિહાં મુનિ પામે. દેવ-દેવી બહુ ઉત્સવ કરતા, વરતે જયજયકાર. | ૫ | ક્ષણમાં સઘળા કર્મ ખપાવ્યા, એવા અર્ધમત્તા મુનિરાયા ભવ્ય જીવોને બોધ પમાડી, અંતે મુક્તિપુરીમાં સીધાવ્યા. ઉદય કહે એ મુનિને વંદો, થાયે બેડો પાર. | ૬ |.
+ ૨ ૫૩ થી
