________________
આઈ-બાઈ નણંદ ભોજાઈ, ન્હાની મ્હોટી વહુને; સાસુ-સસરો, મા ને માસી, શિખામણ છે સહુને. ।। ૧૧ । ‘ઉદયરત્ન’ વાચક ઉપદેશે, જે નર નારી રહેશે; પોષહ માંહે પ્રેમ ધરીને, અવિચળ લીલાં લહેશે. II ૧૨ ॥ ૪૨. શ્રી કૃષ્ણ વાસુદેવની સજ્ઝાય (રાગ - કર્મથી વધે સંસાર)
નગરી દ્વારિકામાં નેમિ જિનેશ્વર, વિચરંતા પ્રભુ આવે; કૃષ્ણ નરેશ્વર વધાઈ સુણીને, જીતનિશાન બજાવે હો પ્રભુજી; નહિ જાઉં નરકની ગેહે હો પ્રભુજી, નહિ જાઉ નરકની ગેહે || ૧ || અઢાર સહસ સાધુને વિધિસ, વાંઘા અધિકે હરખે; પછી નેમિ જિનેસર કેરાં, ઉભા મુખડાં નિરખે ॥ ૨ ॥
નેમિ કહે તુમે ચાર નિવારી, ત્રણ તણાં દુ:ખ રહીયાં; કૃષ્ણ કહે હું ફરી ફરી વાંદું, હર્ષ ધરી મન હૈયાં ।। ૩ ।। નેમિ કહે એહ ટાળ્યાં નવિ ટળે, સો વાતે એક વાત; કૃષ્ણ કહે મારા બાલ બ્રહ્મચારી, નેમિ જિનેસર ભ્રાત ॥ ૪ ॥ મ્હોટા રાજાની ચાકરી કરતાં, રાંક સેવક બહુ ૨ળશે; સુરતરુ સરીખા અફલ જશે ત્યારે, વિષે વેલડી કેમ ફળશે. ॥ પેટે આવ્યો તેહ ભોરીંગ વેઠે, પુત્ર કપુત્ર જ થાય; ભલો ભૂંડો પણ જાદવ કુળનો, તુમ બાંધવ કહેવાય || ૬ || છપ્પન ક્રોડ જાદવનો રે સાહિબો, કૃષ્ણ જો ન૨કે જાશે; નેમિ જિનેસર કે૨ો રે બાંધવ, જગમાં અપજશ થાશે | ૭ ||
|| ૫ ||
શુદ્ધ સમકિતની પરીક્ષા કરીને, બોલ્યા કેવળનાણી; નેમિ જિનેસ૨ દિયો રે દિલાસો, ખરો રૂપૈયો જાણી ।। ૮ ।
નેમિ કહે તુમે ચિંતા ન કરશો, તુમ પદવી અમ સ૨ખી; આવતી ચોવીશીમાં હોશો તીર્થંકર, હિરે પોતે મન હરખી | ૯ ||
૨૩૬
