________________
૩૫. લોભની સાય
(રાગ - અરણીક મુનિવર...)
તમે લક્ષણ જો જો લોભનાં રે, લોભે મુનિજન પામે ક્ષોભના રે; લોભે ડાહ્યા મન ડોલ્યા કરે રે, લોભે દુર્ઘટ પંથે સંચરે રે. ॥ ૧ ॥ તજે લોભ તેહનાં લેઉં ભામણાં રે, વળી પાયે નમીને કરું ખામણાં રે. લોભે મર્યાદા ન રહે કેહની રે, તમે સંગત મૂકો તેહની રે. ॥ ૨ ॥
લોભે ઘર મુકી રણમાં ભમે રે, લોભે ઉંચ તે નીચું આદરે રે; લોભે પાપ ભણી પગલાં ભરે રે, લોભે અકાર્ય કરતાં ન ઓસરે રે. ॥ ૩॥
લોભે મનડું ન ૨હે નિર્મળું રે, લોભે સગપણ નાસે વેગળું રે; લોભે ન રહે પ્રીતિ ને પાવઠું રે, લોભે ધન મેળવે બહું એકઠું રે. ॥ ૪ ॥
લોભે પુત્ર તણે પિતા હણે રે, લોભે હત્યા પાતિક નવિ ગણે રે; તે તો દામ તણા લોભે કરી રે, ઉપર મણિધર થાય તે મરી રે. ॥ ૫ ॥
જોતાં લોભનો થોભ દીસે નહીં રે, એવું સૂત્ર સિદ્ધાંતે કહ્યું સહી રે; લોભે ચક્રી સુભૂમ નામે જુઓ રે, તે તો સમુદ્ર માંહે ડૂબી મુઓ રે. ॥ ૬ ॥
એમ જાણીને લોભને છંડજો રે, એક ધર્મ શું મમતા માંડજો રે; કવિ ઉદય રત્ન ભાખે મુદા રે, વંદુ લોભ તજે તેહને સદા રે. II ૭ ॥
૩૬. મારા હાથમાં નવકારવાળી
(રાગ - જરા સામને તો...)
મારા હાથમાં તે નવકાર વાળી, મને અરિહંતનો આધાર જો
મને સિદ્ધચક્રનો આધાર જો, મને ભગવંતનો આધાર જો. || ૧ ||
૨૩૦
