________________
સાચું સગપણમાંતા તણું, બીજા કારમો લોક; રડતાં પડતાં મેલો નહિ,હૃદય વિચારીને જોય. || ૩ || ઋષભજી આવી સમોસર્યા, વિનીતા નગરી મોઝાર; હરખે દેઉં રે વધામણાં, ઉઠી કરૂં રે ઉલ્લાસ. | ૪ || આઈ બેઠા ગજ ઉપરે, ભરતજી વાંદવા જાય; દૂરથી વાજા રે વાગીયાં, હિયડે હરખ ન માય. // ૫ // હરખનાં આસું રે આવીયાં,પડલ તે દૂર પલાય; પર્ષદા દીઠી રે પુત્રની, ઉપનું કેવલજ્ઞાન. || ૬ | ધન્ય માતા ધન્ય બેટડો, ધન્ય તેહનો પરિવાર; “વિનય વિજય” ઉવજઝાયનો, વર્યો જય જયકાર. // ૭ /
૩. શ્રી મરુદેવી માતાની સઝાય એક દિન મરુદેવી આઈ, કહે ભરતને અવસર પાઈરે. સુણો પ્રેમધરી / ૧ મારો રખવ ગયો કેઈ દેશે, કઈ વારે મુજને મળશે રે. સુણો... ૨ // તું તો ષટખંડ પૃથ્વી માણે, મારા સુતનું દુઃખ નવિ જાણે. સુણો... ૩ તું તો ચામર છત્ર ધરાવે, મારો રિખવ પંથે જાવે. સુણો... ૪ . તું તો સરસ ભોજનનો આસી, મારો રિખવ નિત્ય ઉપવાસી. સુણો.. પI તું તો મંદિરમાંહે સુખ વિલસે, મારો અંગજ ધરતી ફરસે. સુણા...// ૬ || તું તો સ્વજન કુટુંબમાં મહાલે, મારો રિખવ એકલડો ચાલે. સુણો... ૭// તું તો વિષય તણા સુખમાં રાચે, મારા સંતની વાત ન પૂછે. સુણા...// ૮ || એમ કહેતા મરુદેવી વયણે, આંસું જળ લાવ્યા નયણે. સુણો' / ૯ // એક સહસ વરસને અંતે, કહ્યું કેવળ ઋષભ ભગવંતે. સુણો... ૧૦ / હવે ભરત કહે સુણો આઈ, સુત દેખી કરો વધાઈ, સુણો... ૧૧ // આઈ ગજ ખંધે બેસાડ્યા, સુત મળવાને પાઉ ધાર્યા. સુણો.... ૧૨ // કહે એ અપૂરવ વાજા, કિહા વાજે છે એ વાજા તાજા સુણા...// ૧૩
૨૦૮
