________________
-૨૦. શંખેશ્વરા સાહિબ સાચો.
(રાગઃ મહાવીર પ્રભુ ઘેર આવે એ દેશી) નિત્ય સમરૂં સાહિબ સયણાં, નામ સુણતા શીતલ શ્રવણાં, જિન દરિસર્ણ વિકસે નયણાં, ગુણ ગાતાં ઉલ્લસે વયણાં રે, શંખેશ્વર સાહિબ સાચો, બીજાનો આસરો કાચો રે....૧ દ્રવ્યથી દેવ દાનવ પૂજે, ગુણ શાંત રૂચિપણું લીજે અરિહાપદ પજજવ છાજે, મુદ્રા પદ્માસન રાજે રે... ૨ સંવેગે તજી ઘરવાસો, પ્રભુ પાર્શ્વના ગણધર થાશો, તવ મુક્તિપુરીમાં જાશો, ગુણિલોકમાં વયણે ગવાશો રે....૩ એમ દામોદર જિનવાણી, આષાઢી શ્રાવકે જાણી, જિન વંદી નિજ ઘેર આવે, પ્રભુ પાર્શ્વની પ્રતિમા ભરાવે..૪ ત્રણ કાલ તે ધૂપ ઉખેવે, ઉપકારી શ્રી જિન સેવે, પછી તેહ વૈમાનિક થાવે, તે પ્રતિમા પણ તિહાં લાવે રે....૫ ઘણા કાલ પૂજી બહુમાને, વળી સૂરજ ચંદ્ર વિમાને, નાગલોકના કષ્ટ નિવાર્યા, જ્યારે પાર્શ્વ પ્રભુજી પધાર્યા રે...૬ યદુ સેન રહ્યો રણ ઘેરી, જીત્યા નવિ જાયે વૈરી, જરાસંધે જરા તવ મેલી, હરિ બલ વિના સઘળે ફેલી રે....૭ ને મીશ્વર ચોકી વિશાલી, અઠ્ઠમ કરે વનમાલી, તૂઠી પદ્માવતી બાલી, આપે પ્રતિમા ઝાકઝમાલી રે....૮ પ્રભુ પાર્શ્વની પ્રતિમા પૂજી, બળવંત જરા તવ ધ્રુજી, છંટકાવ હવણ-જલ જોતી, જાદવની જરા જાય રોતી રે....૯ શંખ પૂરી સહુને જગાવે, શંખેશ્વર ગામ વસાવે, મંદિરમાં પ્રભુ પધરાવે, શંખેશ્વર નામ ધરાવે રે....૧૦ રહે જે જિનરાજ હજૂર, સેવક મનવાંછિત પૂરે, એ પ્રભુજીને ભેટણ કાજે, શેઠ મોતીભાઈને રાજે રે....૧૧
૧૧૬ )
