________________
આશ કરે જે કોઇ આપણી રે,નવી મૂકીએ નિરાશ, સેવક જાણી ને આપણો રે, દીજિએ તાસ દિલાસ... ॥ ૫ ॥ દાયકને દેતા થકાં રે, ક્ષણ નવિ લાગે વા૨, કાજ સરે નિજ દાસનાં રે,એ મ્હોટો ઉપકાર.... | ૬ || એવું જાણીને જગધણી રે,દિલમાંહિ ધરજો પ્યાર રૂપવિજય કવિરાયનો રે, મોહન જય જયકાર | ૭ || ૪. (રાગ-મન ડોલે રે...)
મારો મુજરો લ્યોને રાજ ! સાહિબ ! શાંતિ ! સલુણા ! અચિરાજીના નંદન તોરે, દરિશન હેતે આવ્યો; સમકિત રીઝ કરોને સ્વામી, ભક્તિ ભેટણું લાવ્યો ॥ ૧ ॥
દુઃખ ભંજન છે બિરુદ તમારું, અમને આશ તુમારી; તુમે નીરાગી થઈને છુટો, શી ગતિ હોશે હમારી ? ।। ૨ ।। કહેશે લોક ન તાણી કહેવું, એવડું સ્વામી આગે; પણ બાળક જો બોલી ન જાણે, તો કિમ વ્હાલો લાગે ? ।। ૩ ।। મ્હારે તો તું સમરથ સાહિબ,તો કિમ ઓછું માનું ? ચિંતામણી જેણે ગાંઠે બાંધ્યું, તેહને કામ કિશ્યાનું ? ।। ૪ ।
અધ્યાતમ રવિઉગ્યો મુજ ઘટ, મોહ તિમિર હર્યું જુગતે; વિમલ વિજય વાચકનો સેવક ‘રામ’ કહે શુભ ભગતે. ।। ૫ । ૫. (રાગ-આશવરી)
શાંતિ તેરે ! લોચન હૈ અણિયારે...(આંકણી)
કમલ જ્યું સુંદર મીન યું ચંચલ, મધુકરથી અતિકારે ।। ૧ ।। જાકી મનોહરતા જીતવનમેં, ફિરતે હરિણ બિચારે ॥ ૨ ॥ ચતુર ચકોર પરાભવ નિરખત, બહુ રે ચુગત અંગારે ॥ ૩ ॥ ઉપશમ રસ કે અજબ કટોરે, માનું વિરંચી સંભારે ॥ ૪ ॥ કીર્તિ વિજય વાચક વિનયી, કહે મુજકો અતિ પ્યારે ।। ૫ ।
८८