________________
૧૯૯ ધરતા મન ખાંતિ, શક સંતાપ વાંતિ પાના દેય છાવર નીલા, દય ધેળ સુશીલા છે દેય રક્ત રંગીલા, કાઢતા કર્મ કલા છે ન કરે કેઈ હીલા, દેય શામ સલીલા એસેળ સ્વામીજી પીળા, આપજે મેક્ષ લીલા પારા જિનવરની વાણી, મોહવી કુપાણી છે સત્ર દેવાણું, સાધુને યેગ્ય જાણી અર્થે ગુથાણી, દેવ મનુષ્ય પ્રાણુ છે પ્રણમે હિત આણી, મિક્ષની એ નીશાની ૩ | વાગેશ્વરી દેવી, હર્ષ હીયડે ધરેવી છે જિનવર પય સેવી, સાર શ્રદ્ધા વરેવી છે જે નિત્ય સમ રેવી, દુઃખ તેહનાં હરેવી છે પદ્મવિજય કહેવી,ભવ્ય સંતાપ એવી છે ૪ ઈતિ.
૧૭ શ્રી કુંથુનાથ સ્વામીનું અત્યવંદન.
કુંથુનાથ કામિત દીયે; ગજપુર રાયક સિરિ માતા ઉરે અવતર્યો; સુર નરપતિ તાય
