________________
ર૬
પરમાધામીને ભવે, કીધાં નારકી દુઃખ, છેદન ભેદન વેદના, તાડન અતિ તિખ. તે - કુંભારને ભવે મેં કીયા, નીમા પચાવ્યા; તેલી ભવે તિલ પીલીયા, પાપે પિંડ ભરાવ્યાં. તે ૧૬
હાલી ભવે હળ ખેડીયાં, ફાડયાં પૃથ્વીના પેટ; સુડ નિદાન ઘણાં કીધાં, દીધાં બળદ ચપેટ. તે ૧૭
માળીને ભવે રોપીયાં, નાનાવિધ વૃક્ષ મૂળ પત્ર ફળ ફૂલનાં લાગ્યાં પાપ તે લક્ષ તે
૧૮ અધેવાઈયાને ભવે, ભય અધિક ભાર; પિઠીપુઠે કીડા પડયા, દયા નાણું લગાર. તે
૧૯ છીપાને ભવે છેતર્યા, કીધા રંગણ પાસ, અગ્નિ આરંભ બધા ઘણા, ધાતુવાદ અભ્યાસ. તે - શૂરપણે રણ ગુઝતાં, માર્યા માણસ વૃદ, મદિર માંસ માખણ લખ્યાં, ખાધાં મૂળ ને કંદ, તે.
૨૧ ખાણખણાવી ધાતુની, પાણી ઉલેચ્યાં; આરંભ કીધા અતિ ઘણ, પોતે પાપ જ સચ્ચાં. તે
૨૨ કર્મ અંગાર કીયા વળી, ઘરમેં દવ દીધા; સમ ખાધા વીતરાગના, કૂડા કેસજ કીધા. તે
૨૩ બીલી ભવે ઉંદર લીયા, ગરેલી હત્યારી, મૂઢ ગમાર
૧ વિનાશ. ૨ નોંભાડા. ૩ ખેડુત. ૪ ગાડાં ભાડે ફેરવનાર • પિઠીયા-બળદ. ૬ ન આણું.
