________________
૨૬૭
રવિ ઉગે મેઘે તિહાં, કરવા માંડયો કામ. મે સુ૦ ૫૯ વેલ લીવી ભાવલતણું, વૃષભ આપ્યા વલી દેય મે. વેલ જેડી સ્વામી તણી, તે જાણે સહુ કોય. મે. સુ૬૦ તવ મેઘ તે વેલને, ખેડી ચાલ્યો જાય, મે અનુક્રમે મારગ ચાલતાં, આવ્યા થલાવાડી માંય.મેસૂ૦ ૬૧
ઢાળી સાતમી. - તિહાં મોટાને છોટા થલ ઘણ, દિસે વૃક્ષતણે નહિ પારારે, વલી ભૂત પ્રેત વ્યંતર ઘણુ, તિહાં ડરત નહિ પારો રે.
સાહા મે એણી પર ચિંતવે, હવે મુજને કવણું આધારો; તિહાં જક્ષ આવીને એમ કહે, તું મત કરે ફિકર લગારરે. સા.
૬૩, • તિહાં વેલ હાંકીને ચાલિયો, આવ્યું ઉજડ ગાડિપુર ગામ તિહાં વાવ સરોવર કુવા નહિ, નહિં મોલ મંદિરને ઠામ. સા. - તિહાં વેલ થંભાણી હાલે નહિ, તવ સાહ, હૂએ દિલગીરો મુજ પાસે નથી કોઈ દોકડો, કેમ ભાંજસે મુજ મન ભીડર. સા
* તિહાં રાત પડી રવિ આથમ્યો, ચિંતાતુર થઈને બેઠેરે સા મેઘાભણી આવી કહે, સાહણમાહે જણ એકતિરે. સા
