________________
૩૪ ]
શ્રી શીવાદેવીનંદન ગુણુવલી
(૩૦) રહે રે! રહે ! રથ ફેર રે, આવે આવે એણે આવાસ રે જે રે હતું ઈમ જાયવું છે, કાંઈ તે કરાવી એવડી આશ રે. પીરસીને ભેજન થાળ ન તાણી રે, સીંચીને ખણીએ મૂળ રે ખધે ચઢાવી ભુઈ ન નાંખીએ રે,
ઘોઈને ભરીએ ધૂળ રે. ચિકટ વિણ તળવું કિશ્ય રે?, આદિ વિના કિશે છેહ રે; પરણ્યા વિણ વેધક કિડ્યું રે, રસ કિયે વિણ નેહ રે ? પાણી વિણ પરવાલડી રે, કહો કેણી પરે વિંધાય રે; ભજ્યા વિણ કહે લુગડા રે, તાપે કેમ દેવાય રે? આછી વિણ લાછા નહી રે, જુઓની વિચારી આપ રે, પ્રેમ સુધા વિણ ચાખવે રે, યે કરો એવો
સંતાપ રે ૫ દીઠે ભૂખ ન ભાંજિયે રે, લૂખાં ન હૈયે લાડ રે; આવી ગયે ન પળે પ્રીતડી રે, સિંચ્યા વિણ જિમ
- ઝાડ રે... ૬ એહવે રાજુલ બેલડે રે, જસ ન ચહ્યું મન રેખ રે; વિનય ભણે પ્રભુ નેમજી રે, નારીને દ નિજ વેખ રે. ૭
(૩૧) ઉગ્રસેન રાજાની બેટી, કે રાજુલ ગુણ તણું પેટી; કે રાજુલ સખીઓમાં મોટી,
રે જગત્ ગુરુ નેમજી ને કહેજે... ૧
