________________
૧૪૪ ]
શ્રી શીવાદેવીનદન ગુણાવલી
કહેતાં, સહુ કરે વિવાહની વાત આપણ નથી લેતા, કહે માણેક પ્રભુને પદમણી પણ કહે. (૪)
ચોક ચોથે મ જાદવ કેરા વૃંદ છપન કુલ કોડે, પ્રભુ કરી, શણગાર ને નેમ ચડયા વરઘડે; એ આંકણ તિહાં ભેરી ન ફેરીપંચ શખવડાવે, મિલી બાલા કેકિલ કંઠ મંગલ ગાવે, કેઈ હાથી ઘોડે બેઠા રથ સુખ પાલે, પાયક અડતાલીશ કરોડ તે આગળ ચાલે મલ્યા દશે દસાર હલધર હરિજી જોડે, પ્રભુ હરિ શણગારને નેમ ચડયા વડે પ્રભુ (૧) વાજે તંબાલું જરી ફરકે નીશાન, બહુ સાજન મહાજન જોર ચલાવે જાન, એમ કરતાં પ્રભુજી ઉગ્રસેન ઘેર આવે, દેખી મુખ નાથનું રાજુલ મન સુખ પાયે, તબ કરતે પશુઆ પિકાર લાખ કરોડે પ્રભુ (૨) છોડીને પશુનો વંદ રથડે વાલે ઘર આવી પ્રભુછ દાન સંવત્સરી આલે; સુણી વાતને રાજુલ મૂછી ધરણી ઢળતી, હે નાથ ! શુ કીધું કેડી વિલાપ કરતી; લઈ સંયમ દંપતી કરમ કઠિનને તોડે પ્રભુ(૩) અબ ઉ૫જી કેવળજ્ઞાન મુગગતિમાં જાવે, પ્રભુ સિદ્ધ બુદ્ધ અજરામર પદવી પાવે; ગુરૂ રૂપ કરતિ ગુણ ગાતે રંગ સવાયા, મેસાણે રહી ચૌમાસ શ્રી જિન ગુણ ગાયા મુનિ માણક લાવણી ગાવે જાનને કોડે પ્રભ૦ (૪)
'
,
