________________
૨ ]
શ્રી શીવાઢવીન‘દૈન ગુણાવી
જીરે યાદવની ખીજી ઘણી, તેહની નારીઓને કુણ ગણે પાર; મગલ ધવલ ગાવે પૂઠે, રામણુ દીવેા કરે માતા સાર.
સુંદર....પ
જીરે એણી પુરે બહુ આડંબરે, પ્રભુ નેમજી પરણવા જાય; ધેાળીતરા ઘર દેખી કરી, પૂછે સારથિને જિનરાય. સુંદર....૬ ઘર એહ;
ગુણુગેહ.
સુંદર વર...૭
જીરે સારથિ કહે કરજેડીને, પ્રભુ સસરાના તારણ આવ્યા નેમજી, કવિ રૂષભ કહે
(૯૧)
ઢાળ ખારમી
સખી કે'ત આવે કેણુ શેરીએ, હું તેા જેઉ' મારા કતની વાટ, કત આવે કેણુ શેરીએ ? સખી રાજીમતી કેતી તિણે હષ માં રે, આવી બેડી ગેાખ મજાર; મૃગલાચના ને ચ‘દ્રાનના રે, સખી સાથે જોવે વર સાર કહત॰ f સખી મૃગલાચના કે રાજીમતી રે, વડ ભાગીણુ સહુ સીરદાર; ત્રિભુવન નાથ ધ્યાની નીલા રે, જેને નેમીશ્વર નાથ. કત॰ : સખી એહવું સુણીને ચંદ્રાનના રે, કાંઈ ખાલી મુખ મકાડ; એ વર રૂડા વરણાગીયા રે, પણ એહમાં છે એક ખાડ, કહત સુખી જોઈને અતિ સામલા રે, તવ ખાલી રાજુલ નાર; કાળી કસ્તુરીને કર્સી વલી રે, કાળા મેઘ કરે જલાર, કહત॰ । સખી કાળી કીકી નેત્ર શૈાલતાં રે, ચિત્રામણે ઢાળી રેખ; ચિત્રાવેલ ને ભૂમિકા રે, કાળા સાહે માથાના કેશ. કેત॰
