________________
૧૦૬ ]
શ્રી શીવાદેવીનંદન ગુણાવલી નેમતણે ઈમ ઝાલી હાથ, હાસ્ય વિનોદ કરતી નેમિ સાથ; સેવન સિંગી નીરે ભરી, છાંટે નેમ કુમારને ફરી... ૨ એક મુખ નેમકુમારનું ધુએ, વદન એક ચીર જઈ લુહે, દેવર મારા સુંદર સાર, પરણે નારી નેમકુમાર...૩ ભેળા દેવ૨ કરો વિચાર, નારી વિના કણ કરશે સાર; ભાયણ સયણ ફેફલ પાન, નાર વિના કુણુ દેશે માન ..૪ નારી વિના નર હાલી હોય, બાર પર ના કોય; સાધુ સાધ્વી શ્રાવક સેય, ભક્તિ કરે જે સ્ત્રી ઘર હોય. ૫ નેમ કહે સુણે ભાભી વાત, એ પૂછું હું સવિ અવદાત; નારી મોહે જે નર પડ્યા, સાતે નરકે તે રડવડયા...૬ એ નારી નવ કેહની હોય, તું પણ હૃદય વિચારી ય; સુરનર કિન્નર દાનવ જેહ, નારી આપ્યા તેહને છેહ..૭ ભેજ મુજ પરદેશી જેહ, શબ્દ વિડંખ્યા નારી તે; દીક ધનને જિમ નારી નડ, રાય ભર્તુહરી ઈમ રડવડો...૮ બ્રહ્મરાય ઘર ચલણ જેહ, પોતે પુત્ર મરાવે તેહ; ગૌતમ ઋષિની અહલ્યા નાર, ઈંદ્ર ભેગવે ભુવન મઝાર...૯ એ નારીને જુઓ વિચાર, જોતાં કાંઈ નવ દીસે સાર; સમજ્યા તે નર મૂકી ગયા, નવિ સમજ્યા તે ખુંચી રહ્યા ૧૦ અક્કલ ગઈ નરની વલી જેમ,જિહાંથી પ્રગટયાં તિહાં બહુ પ્રેમ, ઉત્પત્તિ જોઈ ન તું આપણી, સમજ ન મૂકે તે મતી પાપિણું..૧૧ માત પિતાને જેગે વળી, શેણીત શુક ગયા બહુ મિલી; જગ સઘળે તિહાં જઈ ઉપનો, નાનો મોટે એમ નીપનો..૧૧ તો તે સાથે શે વળી રંગ, ન કરૂં નારી કે સંગ; ભંગ કરતાં હિંસા બહુ, નરનારી તુમ સુણજે સહુ ..૧૩
