________________
૧૨૬ મી જ્ઞાતનંદન ગુણાવલી હું પણ ભમિ આ સંસાર, દર્શન દીઠા વિણ નિરધારસા. અબ તુમ દરિશન દીઠું રત્ન, નિજ ઘરમાં રહી કરશું ન.
સા. | ૨ | દરિશણથી જે દરિશણ થાય, તે આનંદતો જગત ન માય;સા. ભવ બ્રમણાદિક દુરે જાય, ભવસ્થિતિ ચિંતન અપ કરાય.
સા. | ૩ || તસલક્ષણ પ્રગટે ઘરમાંહિ, ઐશાલિક પ્રભુ તુઠે ઉચ્છાહિ સા. અમૃત લેશ લહું એકવાર, રોગ નહિ ફરી અંગ મોઝાર.
- સા. ૫ ૪ ૫ દરિશન દરિશન હેવે તાસ, સંવેદન દરિશનને નાશ; સા. પણ જે જાય પાંડુ પાસ, તે મહમહકે વાસ બરાસ.
સા. | ૫ | દેવ કુદેવની સેવા કરંત, ન લહું દરિશન શ્રી ભગવંત; સા. એક ચિત્ત નહિ એકની આશ, પગ પગ તે દુનિયાનાં દાસ.
સા છે ૬ છે વેશ્યઘાટ પરે ક્ષીણ કોઈ ઘાટ, તસમુખ દરિશન દૂરે દાટ સા. લેક કહે ધિક ચિત્ત ઉચાટ, ઘર ઘર ભટકે જે બારે વાટ.
સા. ૭ | તિણ વિધ ભમીઓ કાળ અનંત, મળીયા કળીયા નવિ
અરિહંત; સા. તે દિન તે દરિશન પ્રતિપક્ષ, હવે દરિશન ફળશે પ્રત્યક્ષ.
સા. | ૮ |
