________________
શ્રી જ્ઞાતનંદન ગુણાવલી
૧૨૧ - ૯૫
ઢાળ ૮ મી છે જસ ધરે હે પ્રભુ પારણું
સુર તિહા કંચન વચ્ચે અતિ ઘણું, આંગણે દીપે તેજે તેહ તણું એ, દેવ દુંદુભી વાજે એ, તેણે નાદે અંબર ગાજે એ,
છાજે એ, ત્રિભુવન માંહે સોહામણું એ. ૧
સોહામણું પ્રભુ તપ તપે બહુ, દેશ વિદેશે વિચરતાં, ભવિ જીવને ઉપદેશ દેતાં, સાતે ઇતિ સમાવતાં, ષટ માસ વન કાઉસગ્ગ રહી, જિન કર્મ કઠિન દહે સહી, ગેવાળ જાયે ગૌ ભળાવી, વીર મુખે બોલે નહીં ૨
ઢાળ ગૌ સવિ દશ દિશે ગયા, તેણે આવી કહયું મુનિ કિહા ગયા, ઋષિરાયા ઉપર મુરખ કેપીયાએ, ચરણ ઉપર રાંધી ખીર, તેણે ઉપસર્ગ ન ચળ્યા ધીર,
મહાવીર, શ્રવણે ખીલા ઠેકીયા એ. 3 .
| _ટક ઠેકીયા ખીલા દુખે પલ્યા, કે ન લહે તેમ કરી ગયા, જિનરાજને મન શત્રુ મિત્ર સરિખા, મેરૂ પરે ધ્યાને રહા, ઉહી વસે મેઘ બારે, વીજળી ઝબુકે ઘણી, બેઉ ચરણ ઉપર ડાભ ઉગ્યા, એમ સહે ત્રિભુવન ઘણી
