________________
( ૭૨ ). અસંખ્ય જનસમુદાય છતાં પોતાને સ્વામી આજે એ અટુલે રાજસંન્યાસી થતે કંઇ હાલી પ્રજા સહન કરી શકે? એ પ્રજાનાં હાલનાં આંસુ અસહા હતાં.
રાગીને જંગલને ભાગે જતે જોઈ બપ્પભટ્ટ સૂરિજીએ મીઠાશથી કહ્યું. * ધર્મરાજ ! "
'
' થોડુંક આગળ ચાલેલા રાજગી ધર્મરાજે ગુરૂને સ્વર સાંભળી પાછળ જોયું. “આપે મને હાંક મારી.” એ રાજગી બોલ્યા.
હા ! ધર્મરાજ! તમે કયાં જશે? શું કરશે?” ગુરૂએ પૂછયું એ પૂછવામાં ઘણે ભાવ હતો ચતુર પુરૂષ એને મર્મ કળી શકે એમ હતું.
રિવર! ક્યાં જઈશ એ નક્કી નથી પણ જ્યાં મારું ભાગ્ય લઈ જશે ત્યાં જઈશ.?” - એમ કહી ભરેલે હૈયે એમણે ચાલવા માંડ્યું “ જરા સબુર?” ગુરૂએ કહ્યું, રાજયોગી ગુરૂનું વચન સાંભળી
સ્પે . - “રાજન ! તમારી સત્ય પ્રતિજ્ઞા પ્રમાણે તમે રાજ્ય આપી દીધું છે જેથી તમારી પ્રતિજ્ઞા તે પૂર્ણ થઈ. હવે જરા સબૂર કરો?” : દરેકનાં મન આતુર હતાં ગોડની પ્રજા પણ આ બનાવ જોઈ રડતી–રડતી આ નવીન બનાવ તરફ આતુર હશે જેમાં
