________________
( ૧૩). એક શિષ્યને શબની રક્ષાનું કામ સેંપી ગુરૂને શોધવા ત્રણે શિખ્યા ચાલ્યા. અનુક્રમે આ અમરક નૃપના નગમાં આવ્યા. ત્યાં એમણે સાંભળ્યું કે અહીંયાં રાજા મુવેલા પાછા જીવતા થયા. જેથી એમને ખાતરી થઈ કે એ રાજામાં જ આપણુ ગુરૂ રહેલા છે. ભેગમાં, ગીત–ગાનમાં લોભી બની રાજકાર્યની ચિંતા તજીને સ્ત્રીઓમાં લુબ્ધ થઈ ગયા છે. રાજા સંગીતના બહુ શોખીન હતા. જેથી એમણે ગયાઓનું રૂપ ધારણ કર્યું. કેમકે કેઈપણ રીતે રાજાની પાસે તે જવું જોઈએ. એમને પ્રતિબોધ પમાડી સાવધાન કરવા જોઈએ. સતાર, સારંગી, તબલા વગેરેથી એમના ગાયનની નગરમાં પ્રસિદ્ધિ થઈ ગઈ. રાજાએ પણ એમની પ્રસિદ્ધિ સાંભળીને ગાયને પિતાની પાસે બોલાવી ગાન શરૂ કરાવ્યું.
“ જાગ મુસાફર રેન ગવાઈ ભયી ભેર વેળા, ભયી ભેર વેળા, ફીટયા જે અંધેરા. જાગ ૧ સોતે તે સારી રાત ગવાઈ, મેહ નિદ્રાસે જાગે ભાઈ; ગાન તાનમેં શુદ્ધ બુદ્ધ ગવાઈ,
સ્વામી સુતા શું સેજ બીછાઈ.” જાગ ૨ સંગીતરૂપે આનંદગિરિ અને પદ્યપદે રાજાના કાન ચમકાવ્યા. રાજાના ભાડુતી શરીરમાં મસ્તકના બ્રહ્મકારમાંથી પ્રવેશ કરેલે આત્મા જાગ્યો. “ તત્વમસિ” ને શિયેને ઉપદેશ એના હદયમાં આરપાર ઉતરવા માંડ્યો. એણે જોયું
