________________
( ૧૪ ) - પ્રધાનો અને રાજસેવક, રાણીઓ હયાફાટ રૂદન કરવા લાગ્યાં. રાજાના ગુણે સંભારી સંભારીને ગાઢ સ્વરે રડવા લાગ્યા
હા હા ! કુટિલ દેવ? તે આ શું કર્યું ? હે કલિયુગના રામ? હા અનૃણીકરણ વિક્રમાદિત્ય? હે વીરપુરૂષ! તમે અમને છોડીને ક્યાં ગયા?”
વિવિધ વિલાપ કરતા સેવક વર્ગને શેક ભીના હૃદયવડે સૂરિવરે બધ આપે. “દુદેવે કામધેનુને હોમ કર્યો. ચંદનવૃક્ષને બાળી નાખ્યું. કલ્પવૃક્ષને ખંડિત કર્યું સુધાથી ભરેલે કુલ ફેડી નાંખે. તથાપિ શોક ન કરે? જુએ? પ્રાત:કાલમાં રાત્રીના અંધકારને દૂર કરી કમલ વનને ખીલા વનાર ચંદ્રને નિસ્તેજ કરી, મધ્યાન્હ દીર્ઘકરથી સરિતાના જલને શોષી લેનાર સૂર્ય સાયંકાળે પરવશ થઈ અસ્ત પામે છે, તે બીજાને શોક શાને કરે.” ઈત્યાદિ બેવડે સર્વને શેક તજાવી સૂરિવર સર્વની સાથે કનોજ દેશમાં આવ્યા.
પ્રકરણ ૨૩ મું.
તે પછી શું? પિતાના મરણથી દુંદુક રાજાએ પણ ઘણે શેક કર્યો. 'પિતાના ગુણે સંભારી વારંવાર રાજા આંસુ પાડત. હિમથી મલીન થયેલા કમલની માફક શ્યામ મુખવાળે પિતૃ શોકથી
