________________
(૧૩૫) એ દરમિયાન રાજા આ માતંગી બાળાનું સંગીત કરાવતે. એના ગુણોનું વર્ણન કરી માતંગીની પ્રસન્નતા મેળવતે. માતંગી તે સા ઉપર પ્રસન્ન હતી. રાજાને માન મળે તે એને ગમતું. “આહ! શું વિધિનું ચિત્ર્ય? હે ચંદ્રવદને! મને લાગે છે કે દેવતાઓએ તારેજ માટે ક્ષીર સમુદ્રનું મંથન કર્યું હશે !”
રાજાએ આ પ્રાણપ્રિયા બાળાને માતંગે પાસેથી એની કીંમત આપીને પિતાની કરવાનું ઠરાવ કર્યો. મહેલ તૈયાર થાય, એટલે એ મહેલમાં માતંગી સાથે રહીને માનવ જીવનના અમુલ્ય લ્હાવા લેશું. માતંગી સાથે એવા સુખ ભોગવવાના અનેક સંકલ્પ વિકપમાં રાજા મશગુલ હતે.
રાજા માતંગી ઉપર મહી પડી અનેક પ્રકારના પાપાચરણમાં લુબ્ધથઈ દુર્ગતિ ન જાય. એવી ઈચછાથી સૂરિવરના જાણવામાં આ વાત આવતાં રાજાને વ્રતમાં સ્થીર કરવાનો નિશ્ચય કર્યો.
નગરની બહાર મહેલ તૈયાર થવા આવ્યો એટલે સૂરિ વર એ મહેલ જેવાને મીશે નગર બહાર ગયા. મહેલના ભારવટીયા ઉપર ગુરૂએ બેધવચન ત્થા એકલેક લખે. ગુરૂ ત્યાંથી ચાલ્યા ગયા. પ્રાતઃકાલે રાજા ત્યાં આવ્યું, મહેલની રચના જોઈ ખુશી
. એની ઈચ્છા સફળ થઈ કે આજે એ બાળાને તેડી લાવશું. પ્રેમના પાઠો પઢાવશું ને પઢશું, સંસારસુખનાં એવાં કંઈકંઈ
