________________
( ૬૭) પ્રયાણ કરશું.”પ્રધાન ગુણવર્માએ પ્રયણને વિધિ સભબાવી દીધે.
ઠીક છે જેવી તમારી ઈચ્છા!” રાજકુમારે કહ્યું.
પ્રધાનજી ! રાજાજીને મલી આવ્યા? સામંતસિંહની રજા પણ હવે તે તમારે લેવી પડશે.” ગુરૂએ ગુણવર્માને ઉદ્દેશીને કહ્યું.
“અમે એમને પણ વાત કરી છે. હવે રજા લેવા સાંજના જઈશું. જેમ બને તેમ સ્વદેશ તરફ તાકીદે જવાની અમારી વૃત્તિ છે. મહારાજની સ્થિતિ ભયંકર છે. ભગવદ્ ? પિતા પુત્રને મેળાપ થવો એ અસંભવ છે. છતાં કોશિષ કરવી એ અમારી ફરજ છે.” પ્રધાને જણાવ્યું.
તમારે પ્રયત્ન સફલ નિવડે? અને પિતા પુત્ર મળે?” ગુરૂએ આશિષ આપી.
“આપનું વાકય સફલ થાઓ?” પ્રધાનેએ શુકનની ગાંઠ વાળી.
રાતના પ્રધાનેએ સામંતસિંહને મલી આવી પ્રભાતના સ્વદેશ તરફ ગમનને પોતાને નિશ્ચય કહી સંભળાવ્યા. પ્રભાતે કમળા ને પણ સાથે વળાવવા માટે એનાં માતાપિતાએ તૈયારી કરવા માંડી. દિકરીના વિયોગે માતાનું હૈયું ભરાઈ આવ્યું પણ માતા સમજતી હતી કે “દિકરી એ આખરે તે પારકી મિલક્ત છે. તેમજ આ પ્રસંગ એ હતું કે એને
