________________
(૫૮). નવીન તારૂણ્યમાં પ્રવેશેલાં આ બન્ને તરૂણ પા તે એક બીજાના અંતરમાં ક્યારનાય ઘુસી ગયાં હતાં. એ નવીન સ્નેહનું આકર્ષણ, રક્ત ઓષ્ટ પર જણાતું મંદ સ્મિત જણાઈ. આવતું હતું.
જે સમયે આત્મા જે વસ્તુમાં સુખ માને છે, તે વસ્તુ સદંતર અનુકુળ હોય ત્યારે એની મીઠાશમાં શું ખામી હોય ? આમકુમાર અને કમળા બન્નેની અરસ્પરસ આવી સ્થીતિ હતી. જગતની એક મહાનમાં મહાન ગણાતી શકિત પ્રેમશકિત ને સ્નેહનું બંધન દ્રઢ કરી એ ગાંડને મજબુત કરી હતી શરીર ભિન્ન હતાં છતાં બન્નેને આત્મા-મન અને વિચાર એક હતાં. દુન્યામાં તે બહુધા પ્રેમને જ વિજય હાય !
પિતાજી તે અચાનક કારણસર પાટણ ગયા છે, લગભગ અઠવાડીયું તે એમને ત્યાં સહેજે પસાર થશે. કમળાએ આમકુમારના જવાબમાં જણાવ્યું. - કમળાનાં વચન સાંભળી આમકુમાર વિચારમાં પડયો કમળા ! એક વાત પૂછું?” “પૂછોને! એકને બદલે બે !” મધુરતા અને ઉત્સુક્તાગર્ભિત એ વાકયે હતાં, પ્રત્યુત્તર સાંભળવા આંખો આતુર હતી. હરિનું સરખી આંખે આમકુમારની આંખેપર ઠરી. વિશ્વામિત્રને ધ્યાન મૃત કરનારી મેનકાની નૃત્ય કરતી આંખોનું કામણ કમળાની નજરમાં કળાતું ! ભસ્માસુરને મેહ પમાડી મુંઝવનારૂં કૃષ્ણનું અપૂર્વ મેહીની, સ્વરૂપ કમળાના સ્વરૂપમાં આમકુમારનું હૃદય લેવી નાંખતું
