________________
( ૫૪ ) નજીકમાં ઉભેલી એક વ્યક્તિ એની આ ચેષ્ટા જોયા કરતી હતી, બાળાને ધ્યાન ઢંગ જોઈને એ મનમાં હસી પડતે. એ ધ્યાનમાં આરૂઢ થયેલી બાળાના બંધન રહીત શ્યામ કેશો હવામાં નૃત્ય કરી રહ્યા હતા. અભિષ્ટ મુર્તિના ધ્યાનથી ઉત્પન્ન થયેલે હર્ષવિકસ્વર થયેલાં શરીરનાં મરાય, એ વાટે પ્રત્યક્ષ થતે “વાહ ધ્યાનના આડંબરમાં મશગુલ થયેલી બાળાતારૂં ધ્યાન !” - બાળાના ચાળા જેનારી એ વ્યકિત આસ્તેથી બાળા ના જોઈ શકે એમ એની નીકટમાં આવી, એણે પિતાને સ્વર બદલ્યા. “બાળા ! તારા ધ્યાનથી હું પ્રસન્ન થયે છું! માગ ! માગ! ઈચ્છામાં આવે એવું વરદાન માગ!”
અભિષ્ટ ધ્યાનમાં મશગુલ થયેલી બાળા આ શબ્દો સાંભળી ચમકી “આહા! કેણ બોલ્યું એ !” આજુબાજુ નજર ફેરવી પણ કંઈ જણાયું નહિ. “શું મારા ધ્યાનથી શેષનાગ પ્રસન્ન થયા કે દેવ ! દાનવની માયા તે ન હોય!” બાળા વિચારમાં પડી.
ફરીને અવાજ આવ્ય! “બાળા! માગ ! માગતારી ઈચ્છામાં આવે તે માગ!” બાળા ચમકી “આપકે છો! પ્રત્યક્ષ થાવ?”
દેવતાઓ પ્રત્યક્ષ ન થાય! બાળા?”
આપ દેવ છો !” “હા ! હું તને વરદાન આપવા આવ્યો છું?”
