________________
( ૧૪૦) જેવી તમારી મરજી? પણ તમે નિરંતર મારી પાસે રહે મને ધર્મને ઉપદેશ કરીને મારે શું કરવું તે સમજાવે?”
- રાજાએ એમને પિતાના વિશાળ મહેલમાં ઉતારે આ છે. બપ્પભટ્ટી સહીત ગીતાર્થ મુનિઓ ત્યાં ઉતર્યા.
બીજે દિવસે રાજાએ રાજસભામાં પોતાના મિત્ર માટે સિહાસન મંડાવ્યું. જ્યારે બપ્પભટ્ટીજી રાજસભામાં આવ્યા એટલે રાજાએ એમને સિંહાસન ઉપર બેસવાને વિનંતિ કરી.
આ સિંહાસન આપને બેસવા માટે છે? માટે આપ અહીં પધારે?” * “રાજન? અમારે સાધુને આચારનથી કે અમે આવા સિંહાસન ઉપર બેસી શકીયે.”
મિત્રનાં એ વચન સાંભળીને આમરાજાના મનમાં દુ:ખ થયું. “શામાટે ન બેસી કશાય? એની ઉપર બેસીને અમને ધર્મોપદેશ કરવામાં આપને કંઈ હરકત છે?”
એ સાધુ ધર્મથી વિરુદ્ધ છે. હાં હજી આચાર્ય હિય તે તે આવા સિંહાસને બેસી શકે, પણ હું તે રહ્યો એક સામાન્ય સાધુ?” બપ્પભટ્ટીજીએ પિતાની લઘુતા બતાવી.
આપ આચાર્ય થાઓ તે આવા સિંહાસન ઉપર બેસી શકે?” રાજાએ પૂછયું.
હા! પણ હું આચાર્ય નથી. હજી સૂરિપદને હું
પણ નથી. રાજન?” ભદ્રકીર્તિ એ કહ્યું. બપ્પભટ્ટછનાં વચન સાંભળી રાજાએ પોતાના પ્રધાનની સામે જોયું.
